Mikołajek płaskolistny

Biologia i występowanie

Mikołajek płaskolistny jest byliną. Jego łodyga jest wzniesiona, u góry rozgałęziająca się. Jest w górnej części sinoniebieska i woskowana. Wysokość przeważnie 30-60 cm (w uprawie do 100 cm).
Liście wyraźnie zaznaczona heterofilia. Dolne liście ogonkowe, niepodzielone, jajowatookrągłe z wyraźnie widoczną nerwacją. Liście górne 5-sieczne, kolczasto piłkowane, bezogonkowe o uszastych nasadach. Liście podobnie jak łodyga są niebieskosine i woskowane. Pod kwiatostanami lancetowatorównowąskie pokrywy z 1-3 kolcami. Również niektóre pokrywki są kolczaste.

Kwiaty są niebieskie, zebrane w główki na szczytach pędów. Kwiaty owadopylne, zapylane przez trzmiele, pszczoły i motyle. Kwitną od lipca do września.
Owoce rozsiewane są przez zwierzęta (zoochoria).

Siedlisko
Mikołajek płaskolistny rośnie na słonecznych stokach, miedzach i ugorach..

Występowanie
Rodzimy obszar występowania mikołajka płaskolistnego to Europa Południowa i Środkowa, Kaukaz, Zachodnia Syberia, Kazachstan i Chiny.
W Polsce dość rzadki. Występuje w niektórych rejonach na niżu, szczególnie wzdłuż Odry i Wisły, w niektórych miejscach jest tylko gatunkiem zawleczonym. Prawdopodobnie kenofit.

Zastosowanie

Roślina ogrodowa
Mikołajek płaskolistny jest uprawiany ze względu na ładne kwiatostany i niebiesko-sine ubarwienie całej rośliny dobrze komponujące się z innymi roślinami. Często wykorzystywany jest na suche bukiety.
Sposób uprawy: uprawia się go z nasion, które wysiewa się w marcu-kwietniu do inspektów. Na stałe miejsce wysadza się w czerwcu-lipcu. Wymaga słonecznego stanowiska i suchej, piaszczystej gleby.