Magnolia

Biologia i występowanie

Magnolie to różnej wysokości drzewa, często niewielkie, dorastające do wysokości 5 m. Mają zwartą lub świetlistą koronę. Rozgałęziają się nisko nad ziemią. Pojedyncze duże pąki osadzone są na końcach pędów.
Liście są pojedyncze, duże, błyszczące.

Kwiaty są zwykle efektowne, duże. Mają one barwę u różnych odmian od białej do czerwonej, poprzez różne odcienie różu, wyhodowano także odmiany o kwiatach żółtych. Okwiat składa się z dwóch okółków listków po 3-6. Mieszańce ogrodowe i niektóre gatunki kwitną bardzo obficie, a jej kwiaty rozwijają się wiosną, jeszcze przed pojawieniem się liści (kwiecień-maj). Czasami zdarza się, że jesienią zakwitają ponownie, choć już nie tak obficie. Szereg magnolii kwitnie latem już po rozwinięciu liści np. magnolia parasolowata, Siebolda i szerokolistna.

Występowanie
Naturalny zasięg magnolii to Azja Wschodnia oraz Ameryka Północna i północna części Ameryki Południowej. Jednak każdy gatunek należy należy rozpatrywać indywidualnie – tutaj pokazuję cztery rodzaje magnolii:

Zastosowanie

Roślina lecznicza
Kora i pączki magnolii wielkokwiatowej, japońskiej, nagiej i lekarskiej mają własności lecznicze. 

Roślina przyprawowa
 Marynowane płatki kwiatowe magnolii nagiej oraz sproszkowane liście magnolii japońskiej są używane na Dalekim Wschodzie do przyprawiania ryżu.
Roślina ogrodowa
Ze względu na okazałe kwiaty są sadzone w parkach, ogrodach botanicznych i ogródkach przydomowych.
Sposób uprawy: Sadzi się je w dole wypełnionym przygotowaną wcześniej żyzną ziemią zmieszaną z obornikiem lub torfem. Po zasadzeniu roślinę podlewa się, a glebę wokół ściółkuje korą lub torfem. Pomoże to utrzymać właściwą wilgotność gleby oraz uchroni korzenie przed przemarznięciem. Magnolie mają kruche korzenie i bardzo źle znoszą przesadzanie. Od marca do początku lipca nawozi się kilka razy niewielką ilością nawozów mineralnych wieloskładnikowych lub jednorazowo nawozem o przedłużonym działaniu. Przed zimą wokół młodych sadzonek dobrze jest obsypać kopczyk z trocin lub kory, a całą sadzonkę okryć jutowym workiem lub słomą. U starszych roślin nie jest to konieczne. Magnolii nie przycina się.
Wymagania: Magnolie najlepiej rosną w miejscach zasłoniętych od wiatru, na stanowiskach słonecznych lub półcienistych. Większość gatunków potrzebuje głębokiej i żyznej gleby, o odczynie lekko kwaśnym. Młode rośliny są wrażliwe na silne mrozy, starsze drzewa są odporne na mróz. Jednak przy silnych mrozach u niektórych gatunków i odmian przemarzają pąki kwiatowe.
Wybrane rodzaje magnolii:

• Magnolia naga (Magnolia denudata Desr.) – pochodzi z Chin. Kwiaty są białe, duże, o cytrynowym zapachu, wyrastają na końcach pędów. Jak u wszystkich magnolii brak zróżnicowania na kielich i koronę. W środku kwiatu liczne pręciki i słupki. Kwitnie przed rozwojem liści.
• Magnolia pośrednia, magnolia Soulange’a (Magnolia ×soulangeana Soul.-Bod.) – jest mieszańcem magnolii purpurowej (M. liliflora) i magnolii nagiej (M. denudata), wyhodowanym w latach 1820-1826 przez botanika Stefana Soulange’a-Bodina we Fromont we Francji. Kwiaty wyrastają z pączków kwiatowych na końcach pędów. Pączki te są większe od pączków liściowych i okryte są 1 lub 2 szczeciniasto owłosionymi łuskami. Bardzo duże (średnica 10-20 cm) i kielichowate kwiaty są największą ozdobą magnolii. Z daleka wyglądają, jak tulipany. Pachnące kwiaty u różnych odmian mają kolor od białego do purpurowoczerwonego, wewnątrz są białe lub dużo jaśniejsze.
• Magnolia Siebolda (Magnolia sieboldii K.Koch) – występuje naturalnie w Japonii, na Półwyspie Koreańskim oraz w środkowych i północnych Chinach (w prowincjach Anhui, Jiangxi, Liaoning, Zhejiang, północnej części Fujian, a także w regionie autonomicznym Kuangsi). pojedyncze, rozwijają się w kątach pędów. Wydzielają aromat. Listków okwiatu jest 9, mają białą barwę, zewnętrzne mają podłużnie odwrotnie jajowaty kształt i mierzą do 4–6 cm długości, natomiast wewnętrzne są mniejsze. Pręciki są wewnątrzpylne (pylniki zwrócone do osi kwiatowej).
• Magnolia parasolowata (Magnolia tripetala (L.) L.) – rośnie na stanowiskach naturalnych w południowo-wschodnich rejonach Ameryki Północnej. Liście są wyjątkowo duże, nawet do 60 cm długości, odwrotnie jajowate. Osadzone są parasolowato na wierzchołkach pędów (stąd polska nazwa tej rośliny). Jesienią przebarwiają się na żółto lub brązowo. Kwiaty duże kwiaty o średnicy do 25 cm mają biały, lub kremowy kolor i wyrastają na wierzchołkach pędów. Okwiat składa się z 12 płatków. w środku kwiatu liczne pręciki i słupki. Kwitnie od czerwca do początku lipca. Kwiaty pojawiają się już po rozwoju liści i mają nieco nieprzyjemny zapach.
• Magnolia wielkokwiatowa (Magnolia grandiflora L.) – gatunek roślin należący do rodziny magnoliowatych. Magnolia ta rośnie na naturalnych stanowiskach na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej. Liście błyszczące, odwrotnie jajowate liście o długości 10–16 cm i szerokości 6–10 cm, na końcu zaostrzone. Młode liście są delikatnie owłosione, potem tracą owłosienie. Kwiaty okazałe kwiaty kwiaty o średnicy do 12 cm mają biały lub kremowy kolor. Podobnie, jak u wszystkich magnolii brak zróżnicowania na kielich i koronę. W środku kwiatu liczne pręciki i słupki.