Hortensja ogrodowa

Potoczna nazwa tego krzewu ozdobnego pochodzi od imienia ukochanej francuskiego lekarza i botanika Philiberta Commersona – Hortensji Barret. To on jako pierwszy zwrócił uwagę na niezwykłą urodę tego krzewu. W języku łacińskim „hortensja” oznacza… pojemnik na wodę! Stąd też często jest nazywana wodnym kwiatem, ponieważ ma wyjątkowo duże potrzeby wodne. Hortensja ogrodowa należy do tej grupy krzewów ozdobnych, które są bardzo wymagające w pielęgnacji. Mimo to cieszy się ogromną popularnością wśród miłośników roślin ozdobnych. Wszystko za sprawą pięknych, dużych kwiatów w różnych kolorach, które znakomicie zdobią każdy ogródek. Stąd nie dziwi fakt, że hortensja ogrodowa od wielu lat cieszy się tak wielką popularnością!

Biologia i występowanie

Hortensja ogrodowa to krzew osiągający wysokość do 1,5 metra.
Liście są owalne, gęsto rozmieszczone na łodydze, najczęściej ciemnozielone, u niektórych odmian z jasnymi przebarwieniami.

Kwiaty: hortensja kwitnie w okresie wiosenno- letnim (czerwiec i lipiec), tworząc ogromne kwiatostany – baldachy o średnicy 15-25 centymetrów, w różnych kolorach: białym, różowym, czerwonym i jasnoniebieskim. Na kolor kwiatów ma wpływ odczyn podłoża, aby uzyskać czerwone barwy należy utrzymywać bardziej zasadowy odczyn, z kolei, by uzyskać kwiaty niebieskie, trzeba zapewnić kwaśną glebę (np. nawożąc ją roztworem ałunu potasowego lub siarczanem glinu). Same kwiaty są żółtozielone, małe i niepozorne. Dekoracyjne i ładnie zabarwione są natomiast działki kielicha kwiatów płonnych. Kwiatostany są gęste, kuliste i wypukłe, choć u niektórych odmian mogą być płaskie i ość luźne z małymi kwiatami płodnymi w środku, a kwiatami płonnymi na zewnątrz.

Występowanie
Dzikie formy hortensja ogrodowej pochodzą z wschodniej i południowej Azji (Chiny, Japonia, Korea, Indochiny).

Zastosowanie

Roślina ozdobna
Hortensja ogrodowa jest uprawiana w Japonii od kilku stuleci. Po raz pierwszy została opublikowana w 1784 roku jako Viburnum macrophyllum przez Carla Petera Thunberga , który był wówczas lekarzem na półwyspie Deshima w pobliżu Nagasaki. Pierwsze okazy roślin dotarły do ​​Europy około 1790 r. Przypuszczalnie to Thunberg lub angielski botanik Joseph Banks przywieźli ze sobą roślinę. Uprawa gatunku została ograniczona głównie do Ogrodów Botanicznych. Dopiero pod koniec XIX wieku, a zwłaszcza w XX wieku, ten gatunek rośliny stał się popularny w Europie i wyhodowano kilkaset nowych odmian , zwłaszcza w Belgii , Holandii i Francji .
Obecnie hortensję ogrodową sadzi się na wszystkich obszarach o klimacie od umiarkowanego do ciepłego umiarkowanego z niezbyt surowymi zimami. Szczególnie dobrze rozwija się przy wyższej wilgotności. Obecnie nazwa hortensji ogrodowej obejmuje nie tylko odmiany gatunku Hydrangea macrophylla , ale także wiele odmian, które prawdopodobnie wywodzą się z krzyżówek , zwłaszcza z hortensją aksamitną (Hydrangea aspera).
Uprawa
Najlepiej rośnie i kwitnie w klimacie morskim o dużej wilgotności i średnim nasłonecznieniu. Może być uprawiana w strefie klimatycznej 6-10. Kwitnie na pędach zeszłorocznych, dlatego należy chronić je podczas silniejszych mrozów oraz zachować ostrożność przy obcinaniu. Gleba powinna być żyzna, raczej próchniczna, o kwaśnym odczynie. Przez czerwiec-lipiec należy ją co 10 dni nawozić płynnymi, rozcieńczonymi nawozami wieloskładnikowymi z przewagą nawozów azotowych. Pod koniec lipca powinny przeważać nawozy fosforowe i potasowe. Na początku września należy zaprzestać nawożenia i ograniczyć podlewanie, by pędy zdążyły zdrewnieć przed zimą. Charakteryzuje się umiarkowaną odpornością na mróz – podczas surowych zim może przemarzać, dlatego wskazane jest okrywanie roślin na zimę. Jest także atrakcyjną rośliną doniczkową. Hortensje są roślinami długowiecznymi, rozmnażamy je z sadzonek wykonanych z bocznych pędów, przy temperaturze 18-20°C.