Polowiec szachownica

Biologia i występowanie

Polowiec szachownica ma skrzydła o rozpiętości 45–50 mm, a długość ciała wynosi 23-28 mm. Skrzydła z wierzchu są białe z czarno-brunatnymi plamami, od spodu jaśniejsze, na przednim skrzydle występuje jedno, a na tylnym pięć lub sześć czarnych oczek z jasną obwódką.

Zachowanie
Dorosłe motyle chętnie odwiedzają najróżniejsze kwiaty, by móc z nich spijać nektar. Najchętniej odwiedzają te fioletowe, głównie świerzbnice i driakwie, ale mogą też się odwiedzić białe krwawniki czy baldaszkowate. Jak na motyle, są stosunkowo powolne, ale potrafią być płochliwe.

Rozmnażanie
Samica składa jaja na liściach. Jaja często spadają na ziemię, czasami są składane przez motyla w locie. Gąsienice są żółtobrązowe, żółtozielone lub brązowe z ciemniejszą linią na grzbiecie i czerwonymi liniami na bokach oraz czerwonawej głowie, żerują od września, wyłącznie nocami. Roślinami żywicielskimi są rośliny z rodziny wiechlinowatych. Stadium zimującym są gąsienice. Wiosną kontynuują żerowanie, a przepoczwarczenie następuje w czerwcu.

Siedlisko
Środowiskiem życia polowca szachownicy są suche i umiarkowanie wilgotne łąki, przydroża oraz tereny ruderalne. Spotykany jest też wysoko w górach. Najczęściej siada na kwiatkach driakwi.

Występowanie
Zakres występowania polowca szachownicy obejmuje Europę Zachodnią i Środkową, Afrykę Północną oraz Azję Mniejszą.
Pospolity i dość liczny na terenie całej Polski, miejscami obserwuje się nawet ekspansję na nie zajmowane wcześniej obszary kraju. Ogólna liczebność jednak zmniejsza się ze względu na zanik i przekształcanie siedlisk.