Biologia i występowanie
Wstęgówka pąsówka ma skrzydła których rozpiętość może dochodzić do 65-80 mm. Przednie skrzydłach są szare z domieszką żółtego – zawsze grubo łuskowane. Na nich są zygzakowate podwójne przepaski z jasnym pasem wewnętrznym. Tylne skrzydło intensywnie czerwone z dwoma czarnymi, wyraźnie załamanymi, przewężonymi w środkowej części przepaskami dochodzącymi do krawędzi skrzydła.
Gąsienica jest smukła, szara (okazjonalnie czerwonobrązowa) z jasnobrązowymi lub pomarańczowymi plamami na bokach segmentów 8 i 9; u młodych gąsienic plamy te są połączone na grzbiecie, u późniejszych stadiów rozdzielone jasna linią grzbietową. W tylnej części 8 segmentu niewielki wyrostek grzbietowy w formie okrągłej wypukłości – u młodych gąsienic czarny, u starszych znacznie jaśniejszy.
Zachowanie
W ciągu dnia wstęgówki pąsówki przesiadują na pniach drzew – dzięki maskującemu ubarwieniu bardzo trudno je dostrzec. Pokarmem tego motyla są soki z przejrzałych owoców i soki wyciekające ze zranionych drzew.
Rozmnażanie
Samice wstęgówki pąsówki składają jaja pojedynczo lub po kilka w szczelinach kory drzew pokarmowych gąsienic, czyli wierzb (Salix spp.) i topól (Populus spp.). Po około 10-14 dniach wyklują się gąsienice, żerują nocą, w dzień przebywają na drzewach udając gałązki. Przepoczwarczają się dobrze ukryte między silnie splecionymi przędzą liśćmi.
Siedlisko
Wstęgówka pąsówka występuje na skrajach lasów, w alejach topolowych czy nadwodnych łozowiskach oraz w parkach i ogrodach.
Występowanie
Wstęgówka pąsówka występuje w niemal całej Europie, nie znajdziemy jej jedynie na wybrzeżach Morza Śródziemnego i skrajnej północy. W Azji pojawia się rzadziej, ale na wschodzie, w Korei i Japonii już liczniej. W Polsce pospolita i liczna, lecz z uwagi na nocny tryb życia rzadko obserwowana. Występuje w całym kraju.