Dostojka adype

Biologia i występowanie

U dostojki adype wierzch skrzydeł jest pomarańczowy z czarnym deseniem. Na żółtawozielonkawym tle spodu tylnych skrzydeł znajdują się białosrebrne, częściowo stykające się, duże plamy; między nimi pojawia się rząd czerwonobrązowych, wykazujących tendencje do rozmywania plamek z perłowym oczkiem. Dymorfizm płciowy jest niewielki – pomarańczowe tło skrzydeł jest u samców nieco bardziej jaskrawe. Rozpiętość skrzydeł sięga od 50 do 54 mm, a długość ciała 29-34 mm.

Zachowanie
Dostojka adype lata szybko, odwiedza kwiaty różnych gatunków; nocuje w koronach drzew.
Pokarmem tego motyla jest nektar i sole mineralne pobierane z wilgotnej gleby. Gąsienice żerują na fiołkach: kosmatym, psim, wonnym i trójbarwnym.

Rozmnażanie
Okres lotu dostojki adype przypada na koniec czerwca do sierpnia. Jaja składane są pojedynczo, najczęściej przy ziemi w pobliżu roślin żywicielskich. Larwy zimują w osłonkach, wylęg następuje wiosną. Gąsienica oprócz żerowania musi wygrzewać się na słońcu – w przeciwnym razie ginie. Gąsienica jest kolczasta, a ubarwienie jest zmienne, od beżowobrunatnego po pomarańczowawe i różowawe. Przepoczwarczenie następuje przy ziemi pod liśćmi. Imago wylęga się po 2-3 tygodniach.

Siedlisko
Dostojka adype lubi kwietne łąki przyleśne, polany, zręby, nieużytki – chętnie odwiedza kwiaty (zwłaszcza osty i ostrożenie), oraz siada na wilgotnej ziemi.

Występowanie
Dostojka adype jest gatunkiem palearktyczny, choć w niektórych europejskich krajach jest bardzo rzadki z uwagi na duże wymagania środowiskowe. W Polsce występuje na terenie całego kraju, jednak jest coraz rzadszy i mniej liczny. Obecnie znajduje się w regresie liczebności.