Zorzynek rzeżuchowiec

Biologia i występowanie

Zorzynek rzeżuchowiec jest motylem, który ma 21-25 mm długości ciała, a rozpiętość skrzydeł wynosi od 35 do 40 mm. Na przednim skrzydle występuje czarna plama wierzchołkowa, a na żyłce poprzecznej czarna plamka. Spód skrzydeł biały z zielonkawym deseniem. Wyraźnie zaznaczony dymorfizm płciowy. U samca po obu stronach przedniego skrzydła, w przedniej części pomarańczowa plama. Ze względu na charakterystyczne ubarwienie, samca zorzynka nie sposób pomylić z żadnym innym gatunkiem. Gorzej z samicą, która pozbawiona oranżu, w locie bardzo przypomina bielinki. Od tych ostatnich najłatwiej odróżnić ją w spoczynku, gdy widoczny jest marmurkowy deseń spodniej strony tylnych skrzydeł.
Gąsienica niebiesko-zielona, od spodu zielona. Po bokach znajdują się białe linie. Głowa zielona. Na ciele znajdują czarne brodawki i krótkie szczecinki. Poczwarka smukła z rozszerzeniem pośrodku i długim wyrostkiem na głowie. Jej ubarwienie zależy od otoczenia, od żółtego, aż po zielone.

Zachowanie
W naszym klimacie zorzynek pojawia się w jednym pokoleniu latającym zazwyczaj od połowy kwietnia do czerwca. Tylko w górach, gdzie rozwój wegetacji jest opóźniony, czasami można go spotkać jeszcze na początku lipca. Z kolei w przypadku upalnej wiosny okres lotu zorzynka ulega skróceniu do zaledwie jednego miesiąca. Samce patrolują zawzięcie teren w poszukiwaniu partnerek, robiąc tylko krótkie przerwy na uzupełnienie zapasów energetycznych. Do ich ulubionych wiosennych kwiatów należą miodunki i pierwiosnki, rzeżucha, czosnaczek i niezapominajki. Samice po wylęgu z poczwarki najczęściej przesiadują w trawie z rozchylonymi skrzydłami w oczekiwaniu na szczęśliwców, którym uda się je wypatrzyć. Aktywniejsze stają się dopiero po kopulacji, gdy spotkać je można odżywiające się na kwiatach, jak również wyszukujące roślin żywicielskich dla swojego potomstwa. 

Rozmnażanie
Samica zorzynka rzeżuchowca składa jaja pojedynczo na łodygach lub pąkach kwiatowych, są one początkowo bladozielone, aby po 2-3 dniach nabrać barwy pomarańczowej. Gąsienice wylęgają się po 2 tygodniach i rozwijają się przez 5 tygodni. Żywią się na roślinach z rodziny Brassicaceae. Należą do nich rzeżucha łąkowa, czosnaczek pospolity, rzeżusznik piaskowy, pleszczotka górska, żywiec bulwkowaty, wieczornik damski i chrzan pospolity. Żeruje na różnych gatunkach kwiatów oraz niedojrzałych łuszczynach, rzadko zjada liście lub łodygi. Przepoczwarzenie się ma miejsce na łodydze, czasem na ziemi. Zimuje tylko poczwarka. Dorosłe żywią się nektarem, tych samych roślin, co gąsienice.

Siedlisko
Zorzynek rzeżuchowiec preferuje wilgotniejsze środowiska. Najczęściej więc spotykany jest na podmokłych łąkach, polanach i skrajach lasów, w pobliżu brzegów rzek, jezior i innych zbiorników wodnych. 

Występowanie
Zorzynek rzeżuchowiec jest gatunkiem palearktyczny, występuje w całej Europie z wyjątkiem południa Hiszpanii i północnej Skandynawii oraz w strefie umiarkowanego klimatu Azji po Japonię. W Polsce zwykle spotykany dość pospolicie na obszarze całego kraju.