Wygląd
Uebelmannia pectinifera to samotny kaktus o wysokości 10-50 cm lub nawet do 1 m. Jest to gatunek wielopostaciowy i bardzo zmienny siedliskowo.
Korpus kulisty, wydłużony lub nawet cylindryczny, czasami osiąga nawet 1 m wysokości, a szerokość ma 10-15 cm (rzadko do 17 cm). Naskórek jest ciemnoczerwono-zielony do czerwonawo-brązowego lub zielonego do szarozielonego, z woskowymi płytkami, szorstki. W uprawie kolor roślin zależy od nasłonecznienia, rośliny uprawiane w cieniu są zielone z białymi paskami, natomiast w pełnym słońcu przybierają barwę ciemnobrązową lub fioletową.
Żeber jest 13-40, są ostre, proste, pionowe i wydatne, nie guzkowate, do 5 mm wysokości i 5-7 mm szerokości.
Areole mają średnicę 2 mm, są ciasno osadzona (mniej niż 3 mm od siebie), tworząc prawie ciągłą, filcową linię wzdłuż boków żeber, z rzadką szarawą lub brązowawą wełną.
Cierni bocznych brak.
Ciernie środkowe: jest od 1 do 4, są ciemnobrązowo/szare do czarnego, ale także białawy lub żółtawobrązowy, mają do 1,5-2 cm długości, są ściśle osadzone, często przeplatane, ładnie ułożone i dają efekt grzebienia.
Kwiaty są smukłe, lejkowate, zielonkawożółte. Mają długość 8-16 mm, średnicę 6-10 (-12) mm. Rurka ma do około 8 mm, z trójkątnymi łuskami przylistkowymi, białymi włosami i włosiem. Segmenty okwiatu bladożółte, zabarwione na czerwono lub zielonkawo.
Owoce są gruszkowate do cylindrycznego, fioletowoczerwone do jasnoróżowego, długości 1,5-2,5 cm, szerokości 6-8 mm, są lekko włochate, z nielicznymi łuskami.
Występowanie
Uebelmannia pectinifera jest znana tylko z jednego miejsca, na północny wschód od Diamantina, góry Minas Gerais, w Brazylii (zasięg występowania 3000 km2).
Rośnie na wysokości 650-1350 m n.p.m., na terenach suchej sawanny (campo rupestre) i skalistych w pęknięciach lub w zagłębieniach skalnych, gdzie łącznie z piaskiem i żwirem może zbierać się też materiał organiczny.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Uebelmannia pectinifera jest tropikalnym kaktusem i uwielbia ciepłe, wilgotne warunki, latem konieczne jest rozpylanie mgły.
Światło: potrzebuje pełnego słońca.
Podlewanie regularnie w okresie wegetacji. Na początku zimy nie należy podlewać.
Tolerancja na mróz: nie jest odporna na mróz. Temperatura minimalna zimą to 10°C.
Podłoże: potrzebuje bardzo porowatą, przepuszczalna mieszankę do kaktusów. Ten kaktus ma wrażliwe korzenie, jeśli jest przechowywany w zbyt zimnych warunkach zimą. Aby temu zapobiec, dobrze jest otoczyć korzenie mieszanką piasku i żwiru.
