Mammillaria winterae

Wygląd

Mammillaria winterae zwykle rośnie pojedynczo ale sporadycznie może rozrosnąć się w grupę.
Korpus jest jasnozielony do niebieskozielonego, jest wklęsły, kulisty. Maję od 20 do 30 cm średnicy i do 25 cm wysokości.
Brodawki są kwadratowe.
Cierni bocznych nie ma w ogóle.
Ciernie centralne są 4 są silnie igłowate, proste lub lekko zakrzywione. Mają do 3 cm długości i są jasnoszare lub lekko czerwonawe, z brązowym czubkiem.
Aksile są początkowo gładkie, później pokryte grubą wełny, ale bez włosia.

Kwiaty są żółtawo-białawe mają centralny pasek w kolorze siarkowo-żółtym. Dorastają do 3 cm długości i 2,5 cm średnicy.
Owoce są maczugowate, czerwone. Zawierają brązowe nasiona.

Występowanie
Mammillaria winterae występuje w Meksyku, w stanach Nuevo León, Coahuila i Tamaulipas.
Rośnie na wysokościach od 900–2200 m n.p.m.

Uprawa

Roślina doniczkowa
Mammillaria winterae jest wolno rosnącym kaktusem, ale poza tym nie stwarza specjalnie problemów w hodowli.
Światło: preferuje dużo słońca, na zewnątrz jasne słońce, przefiltrowane światło lub popołudniowy cień, w środku potrzebne jest jasne światło i trochę bezpośredniego słońca. Podlega oparzeniom słonecznym, jeśli jest wystawiony na bezpośrednie działanie słońca przez zbyt długi czas.
Podlewanie latem potrzebuje regularnego podlewania, ale nie nadmiernie. Zimą należy trzymać roślinę suchą przy dobrej cyrkulacji powietrza.
Tolerancja na mróz: rzekomo wytrzymuje mróz – jeśli jest trzymana w stanie suchym to jest odporna do -4°C przez krótki okres. Ale dla pewności hodowli lepiej utrzymywać temperaturę minimalną 10°C w okresie spoczynku.
Podłoże: lubi bardzo porowatą, standardową mieszankę do kaktusów z małą ilością materii organicznej (torf, próchnica). Wzbogacaj glebę nawozem bogatym w potas i fosfor, ale ubogim w azot, ponieważ ten pierwiastek chemiczny nie sprzyja rozwojowi sukulentów, czyniąc je zbyt miękkimi i pełnymi wody.