Wygląd
Mammillaria bombycina rośnie pojedynczo, ale może tworzyć też skupiska kaktusów szerokie na 50-90 cm.
Korpus jest kulisty do maczugowego, w kolorze od jasnozielonego do szarozielonego, 7-14 cm wysokości, 5-6 cm średnicy.
Brodawki są twarde, stożkowe do cylindrycznych.
Cierni środkowych jest 3-8 (zwykle 4), żółte z ciemnymi końcówkami lub pomarańczowo-czerwono-brązowe, najniższy jest zahaczone ku dołowi i ma do 20 mm długości, pozostałe są proste i mają do 11 mm długości.
Cierni bocznych jest 30-65, szklistobiałe do żółtawobiałych sztywne, cienkie i igłowate, ułożone są pektynowo i zakrywają prawie cały naskórek. Mają do 8 mm długości.
Aksile pokryte są gęstą wełną i włosiem.

Kwiaty są w kolorze jasnokarminowym, różowym lub białym, są lejkowate, mają do 15 mm długości i średnicy, rosną w kółko wokół wirzchołka rośliny.
Owoce są cylindryczne, długości 2,5 cm, w kolorze jasnoróżowozielony.
Występowanie
Pierwotnie występowanie Mammillarii bombyciny opisywane było ze wschodniego Jalisco w Meksyku, od tego czasu dodatkowe populacje zostały zlokalizowane w Aguascalientes nieco na północ.
Rośnie na wysokości 2 340 do 2 500 m n.p.m.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Mammillaria bombycina jest to jedną z łatwiejszych mamilarii w uprawie, jest łatwo kwitnąca i nie wymagający żadnych specjalnych zabiegów.
Światło: na zewnątrz w pełnym słońcu lub w popołudniowym cieniu, wewnątrz wymaga jasnego światła i trochę bezpośredniego słońca.
Podlewanie regularnie latem, ale nie nadmiernie (podatna na gnicie). Można też wtedy karmić nawozem potasowym. Zimą należy utrzymywać ją całkowicie suchą i chłodną temperaturę (minimum 10°C).
Tolerancja na mróz: nie jest odporna na mróz, minimalna temperatura zimą wynosi do 4°C.
Podłoże: potrzebuje luźną ziemię z dobrze przepuszczalnym podłożem.