Wygląd
Ferocactus macrodiscus to średniej wielkości kaktus beczkowy, w kolorze niebiesko-zielonym. Rośnie samotnie.
Korpus jest raczej płaskokulisty, o średnicy 30 cm, ale w niektórych przypadkach dochodzi nawet do prawie 60 cm.
Żeber jest 16-21, są ostre.
Cierni środkowych jest od 1 do 4, długości do 3,5 cm. Są czerwone lub żółte, krzyżują się centralnie i są nieco spłaszczone.
Cierni bocznych jest od 6 do 8, długości 2-3 cm długości, są zakrzywione do tyłu. Większość z nich jest okrągła.
Areole mają od 5 do 10 mm długości, są z żółtym filcem.

Kwiaty są lejkowate, jasnofioletowo-różowo-białe pasiaste, osiągają długość od 3 do 4 cm i mają taką samą średnicę. Okres kwitnienia trwa od wczesnej wiosny do lata.
Owoce o długości do 4 centymetrów w kolorze magenta są nieregularnie kuliste.
Występowanie
Ferocactus macrodiscus występuje w Meksyku (San Luis Potosi, Guanajuato, Oaxaca, Puebla, Queretaro de Arteaga).
Rośnie na bardzo suchym obszarze na łąkach i lasach dębowych w Meksyku. W okresach suszy rośliny mocno zapadają się w ziemię pod wpływem ciepła i braku wody. Z tego powodu bardzo trudno jest zlokalizować kaktusa, dopóki nie nadejdą deszcze, wtedy on pęcznieje i przygotowuje się do kwitnienia, gdyby nie zakwitł, trudno byłoby go w ogóle zobaczyć.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Ferocactus macrodiscus jest łatwy w uprawie i wymaga niewielkiej pielęgnacji. Można wyhodować go z nasion, ponieważ ferokaktusy stanowią również duży procent nasion w mieszankach nasion kaktusa sprzedawanych na całym świecie.
Światło potrzebują dużo światła, aby rozwinąć swoje typowe ciernie, potrzebuje pełnego światła słonecznego.
Podlewanie powinno być regularnie latem, ale tak, że by doniczka nie stała na podstawce z wodą (łatwo gnije, zwłaszcza jeśli jest mokra). Wymaga mniej podlewania niż inne rodzaje ferokaktusów. Należy także unikać zwilżania powierzchni tej rośliny, gdy jest mocne nasłonecznienie. Mokry kaktus w słońcu może powodować oparzenia słoneczne, które mogą prowadzić do blizn, a w konsekwencji infekcji grzybiczych. Pozostawić do wyschnięcia między podlewaniami. Podczas upałów może być konieczne częstsze podlewanie roślin, o ile roślina aktywnie rośnie. Od końca września należy ograniczyć podlewanie, aby zmusić roślinę do przejścia w stan spoczynku, do października należy przejść do nawadniania zimowego. Jeśli gleba pozostanie zbyt długo sucha, może nastąpić utrata korzeni, ale taki sam rezultat wystąpi, jeśli rośliny będą zarówno mokre przy niskiej temperaturze.
Tolerancja na mróz: w stanie spoczynku roślina jest nieco odporna na mróz (do prawie -3°C przez krótki czas), ale pozostawiona dłużej jest już bardziej wrażliwa na mróz. Minimalna temperatura w okresie spoczynku to powyżej 10°C. Należy uważać aby temperatura nie spadła poniżej 5° przy dużej wilgotności podczas zimowego odpoczynku. Latem najlepiej jest trzymać rośliny na zewnątrz, gdzie temperatura może wzrosnąć do ponad 30°C bez szkody dla rośliny. Rośliny te potrzebują okresu chłodnego odpoczynku zimą, aby obficie kwitły.
Podłoże: lubi bardzo porowatą, standardową mieszankę do kaktusów z niewielką ilością materii organicznej (torf, próchnica).

W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.