Wygląd
Ferocactus glaucescens rośnie samotnie, ale w miarę starzenia się rośliny powstaje wiele dodatkowych odrostów, które mogą tworzyć bardzo duży kopiec.
Korpus w kolorze sinoszarym, kulisty z wgłębieniem przy wierzchołku, do 55 cm wysokości , 50 cm średnicy, z upływem czasu robi się bardziej kolumnowy.
Żebra od 11 do 15, ostre.
Cierni środkowych brak lub jest tylko jeden, bardzo podobny do bocznych.
Cierni bocznych jest 6 lub 7, długość 2,5-4 cm, proste i jasnożółte.
Areole białe, u młodych roślin, z czasem robią się coraz bardziej wydłużone wzdłuż krawędzi żeber, często połączone ze sobą.
Kwiaty są cytrynowożółte, lejkowate, o średnicy 3-4 cm. Kwitnienie późną wiosną i latem. Kwiaty utrzymują się bardzo długo. Rośliny zaczynają kwitnąć, gdy mają około 13 cm średnicy.
Owoc jest biały, długości 2 cm, z przyczepionymi resztkami kwiatów.
Występowanie
Ferocactus glaucescens występuje w środkowowschodnim Meksyku – Hidalgo (Meztitlan, Toliman i Jacala).
Rośnie na licznych wapiennych wzgórzach i głazach, lubi bardziej północne stoki , a rośliny są dobrze powiązane z skalistym podłożem. Występuje do około 1200 m n.p.m.).
Uprawa
Roślina doniczkowa
Ferocactus glaucescens na początku rośnie powoli, ale jak już osiągną ładny rozmiar kwitnienia są łatwe w uprawie i wymagają niewielkiej pielęgnacji.
Światło potrzebują dużo światła, aby rozwinąć swoje typowe ciernie, ale różne klony różnią się tolerancją na pełne światło słoneczne. Może tolerować umiarkowany cień.
Podlewanie powinno być regularnie latem, ale tak, że by doniczka nie stała na podstawce z wodą (łatwo gnije, zwłaszcza jeśli jest mokra). Należy także unikać zwilżania powierzchni tej rośliny, gdy jest mocne nasłonecznienie. Mokry kaktus w słońcu może powodować oparzenia słoneczne, które mogą prowadzić do blizn, a w konsekwencji infekcji grzybiczych. Pozostawić do wyschnięcia między podlewaniami. Podczas upałów może być konieczne częstsze podlewanie roślin, o ile roślina aktywnie rośnie. Od końca września należy ograniczyć podlewanie, aby zmusić roślinę do przejścia w stan spoczynku, do października należy przejść do nawadniania zimowego. Jeśli gleba pozostanie zbyt długo sucha, może nastąpić utrata korzeni, ale taki sam rezultat wystąpi, jeśli rośliny będą zarówno mokre przy niskiej temperaturze.
Tolerancja na mróz: w stanie spoczynku roślina jest nieco odporna na mróz (do prawie -3°C przez krótki czas), ale pozostawiona dłużej jest już bardziej wrażliwa na mróz. Minimalna temperatura w okresie spoczynku to powyżej 10°C. Latem najlepiej jest trzymać rośliny na zewnątrz, gdzie temperatura może wzrosnąć do ponad 30°C bez szkody dla rośliny. Rośliny te potrzebują okresu chłodnego odpoczynku zimą, aby obficie kwitły.
Podłoże: lubi bardzo porowatą, standardową mieszankę do kaktusów z niewielką ilością materii organicznej (torf, próchnica).
W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.
inne Ferocactusy: