Biologia i występowanie
Żaba śmieszka ma krępą budowę ciała, osiąga długość od 7 do 13 cm, a masa ciała wynosi 30–110 g. Skóra pokryta brodawkami, gruba i chropowata, ma kolor oliwkowozielony lub oliwkowobrązowy. Na ciele znajdują się ciemnobrązowe plamy. Wzdłuż grzbietu biegnie jasnozielony pasek. Głowa jest stosunkowo mała w stosunku do reszty ciała, na niej wyraźnie widoczne błony bębenkowe. Źrenice oczu są eliptyczne, poziome. Na wszystkich kończynach błony pławne, sięgające końców palców.
Zachowanie
Żaba śmieszka jest zwierzęciem ciepłolubnym. Lubi się wygrzewać na słońcu. Prowadzi ziemno-wodny tryb życia, przy czym jego występowanie jest ściśle uzależnione od obecności wód takich jak potoki, źródła, rzeki czy jeziora. Jest aktywna w dzień. Odżywia się głównie owadami, skorupiakami, pająkami, ale także drobnymi kręgowcami; rybami, myszami, pisklętami ptaków, małymi wężami, kijankami i małymi płazami, również własnego gatunku. Poluje na lądzie. Przestraszona ucieka natychmiast do wody. Jesienią, zwykle w październiku zapada w sen zimowy. Spędza go zagrzebana w mule, na dnie zbiorników wodnych.
Rozmnażanie
Żaby śmieszki późno rozpoczynają gody – trwają one zwykle od końca kwietnia do czerwca. W tym czasie przebywają w zbiornikach wodnych, zwykle w tych samych, w których zimowały. Samiec wydaje charakterystyczne odgłosy, zwane popularnie rechotaniem żab. W toku godów samiec obejmuje samicę uchwytem ampleksus. W czasie, gdy składa ona jaja, samiec wypuszcza plemniki. Zapłodnienie jaja następuje w wodzie. Samica składa jaja w kilku partiach, łącznie ok. 6000 jaj. Jaja, zwane skrzekiem mają galaretowatą osłonkę i przyklejają się do roślin wodnych. Po ok. 10 dniach wylęgają się z nich larwy zwane kijankami. Pływają one w wodzie za pomocą ogona z płetwą ogonową. Oddychają początkowo skrzelami zewnętrznymi, które następnie przekształcają się w skrzela wewnętrzne. Odżywiają się odcedzając cząstki organiczne z wody, lub zeskrobując je z roślin i przedmiotów w wodzie. W trakcie rozwoju wyrastają im kończyny tylne, następnie pojawiają się kończyny przednie. Kijanki żaby śmieszki są duże, większe od kijanek innych naszych żab, osiągają długość 10–12 cm. Jesienią następuje przeobrażenie w postać dorosłą. Ten duży płaz może dożyć nawet 20 lat.
Siedlisko
Żaba śmieszka jest silnie związana ze środowiskiem wodnym. Najczęściej spotkać ją można nad dużymi zbiornikami wodnymi, takimi, jak jeziora, stawy, rozlewiska rzeczne, ale występuje też w mniejszych zbiornikach takimi jak śródleśne stawy, rowy melioracyjne. Zwykle przebywa na lądzie, ale tuż nad wodą, gdzie poluje na zdobycz. Gdy zbiorniki te wysychają, podejmuje wędrówkę w poszukiwaniu innych i wtedy spotkać ją można w nietypowych dla niej miejscach.
Występowanie
Żaba śmieszka występuje na terenie prawie całej Europy, a także w niektórych rejonach Azji. W Polsce spotkać ją można na terenie całego kraju, a szczególnie w krajobrazie nizinnym. Prawie nie występuje w naszych górach. Mimo tego, że spotkać ją można na terenie większości Polski, nie jest to płaz występujący pospolicie i określa się go w naszym kraju jako gatunek rzadki.
Ochrona
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce żaba śmieszka znajduje się pod całkowitą ochroną prawną.