Ważka płaskobrzucha

Biologia i występowanie

Ważka płaskobrzucha ma krępe i spłaszczone ciało długości 4,8 cm, natomiast rozpiętość skrzydeł wynosi 80 mm. Na głowie znajduje się para dużych brązowych oczu złożonych oraz para krótkich czułków. Posiada dwie pary skrzydeł, o siateczkowatym użyłkowaniu, różniące się nieco wyglądem. Przednia para skrzydeł jest smuklejsza od tylnej. U nasady skrzydeł znajdują się ciemne plamy. Występuje u niej dymorfizm płciowy. U samców odwłok jest szeroki i jasnoniebieski. U samic odwłok jest nieco węższy, złoto-żółty, z wiekiem brązowiejący.

Zachowanie
Ważki płaskobrzuche lataję od maja do sierpnia nad brzegami wód stojących. Są bardzo sprawnymi i szybkimi lotnikami – potrafią w ciągu sekundy przelecieć ponad 10 metrów. W spoczynku trzyma skrzydła rozpostarte szeroko na boki ciała.
Zarówno dorosłe jak i larwy są drapieżne. W ich diecie znaleźć można zwierzęta bezkręgowe (owady i ich larwy).

Rozmnażanie
Ważka płaskobrzucha przechodzi przeobrażenie niezupełne. Kopulacja odbywa się w powietrzu i trwa bardzo krótko, bo raptem kilka sekund Samica zrzuca jaja bezpośrednio na tafle wodę. Po 4-5 tygodniach z jaj wylęgają się larwy. Żyją na dnie zbiorników wodnych, zwykle zagrzebane w mule, przez co raczej nie widuje się ich zbyt często. Ciekawe jest to, że larwy dobrze znoszą nawet kilkutygodniowy okres braku wody (w tym czasie po prostu głęboko się zakopują), dzięki czemu mogą zamieszkiwać nawet te zbiorniki wodne, które są narażone na wysychanie. Cykl rozwojowy larw trwa dwa lata.

Siedlisko
Ważka płaskobrzucha zamieszkuje różnorodne, dobrze nasłonecznione zbiorniki wodne. Spotykana jest nad nieocienionymi niewielkimi stawami, dużymi jeziorami, jak i wolno płynącymi rzekami. Chętnie zasiedla nowe zbiorniki wodne, często jest pierwszym gatunkiem ważki w takim siedlisku.

Występowanie
Zasięg występowania ważki płaskobrzuchej rozciąga się od zachodniej Europy, przez Europę centralną i wschodnią, wschodnią Azję po Azję centralną. Jest pospolita na obszarze większości Europy, ale nie obserwuje się jej w Irlandii i na większości obszaru Skandynawii.
W Polsce ta ważka jest pospolita i liczna w całym kraju.