Biologia i występowanie
Przeciętna długość ciała szablaka podobnego wynosi od 3,5 do 4,4 cm, a rozpiętość skrzydeł może dochodzić do 6 cm. Nogi ma czarne z żółtą kreską na zewnątrz. Na ciemnobrązowym tułowiu samców wyraźne żółte plamy. Czarne zabarwienie bruzdy nad czołem nie schodzi w dół krawędzi oka. Odwłok cylindryczny, u samca czerwony z czarnymi plamkami na segmentach S8-S9. U samicy odwłok żółtawy. Na bokach odwłoka rysunek czarnych plamek, w formie klina skierowanego wierzchołkiem do przodu. Pokładełko samicy odstaje ukośnie od odwłoka, mniejsze niż u szablaka zwyczajnego. Larwy dorastają do 15-17 mm długości ciała
Zachowanie
Szablaki podobne są drapieżnikami atakującymi z zasadzek, czekającymi na to, aż ofiara przeleci obok, wtedy poluje na nią. Są terytorialne na wodach lęgowych, często próbując przegonić znacznie większe ważki. Ma nawyk wielokrotnego powracania do nasłonecznionego miejsca, co pozwala łatwo przewidzieć, gdzie wylądują.
Rozmnażanie
Kopulacja szablaków podobnych zachodzi w powietrzu. Samiec przytrzymuje samicę za pomocą przydatków analnych podczas lotu nad wodą. Samica zrzuca jaja bezpośrednio na trawę, rośliny nadbrzeżne lub do wody. Samiec często lata wtedy w pobliżu i pilnuje oraz chroni samicę, przeganiając inne samce. Z jaj wykluwają się larwy, które spędzają rok pod wodą, polując na drobne organizmy wodne. Następnie wydostają się z wody i przeobrażają w osobniki dorosłe, czyli imagines. Dorosłe osobniki możemy obserwować od czerwca do października.
Siedlisko
Szablak podobny zasiedla wody różnego typu, ale preferuje ciepłe wody stojące, płytkie i słabo zarośnięte, o piaszczystym dnie. Okazjonalnie spotykany jest w wodach płynących i słonawych.
Występowanie
Szablak podobny jest gatunkiem o zasięgu palearktycznym, uznawany za element ogólnośródziemnomorski. Występuje w Północnej Afryce, Europie z wyjątkiem środkowej i północnej Skandynawii. Od Azji Mniejszej, przez strefę umiarkowanego klimatu Azji po Japonię.
W Polsce jest spotykamy w całym kraju do wysokości 725 m n.p.m., jednak w części północno-wschodniej kraju jest lokalny i rzadki.