Rzekotka drzewna

Biologia i występowanie

Rzekotka drzewna ma delikatną budowę ciała, osiąga długość do 5 cm. Ubarwienie jest zmienne, uzależnione zarówno od środowiska życia i temperatury jak i nastroju i stanu fizjologicznego zwierzęcia. Najczęściej jest to soczysta zieleń na grzbiecie i kremowy brzuch. Od nozdrzy, przez oczy i dalej po bokach ciała biegnie szeroki czarny pas z jaśniejszą obwódką. W zależności od różnych czynników podstawowa barwa może zmienić się w żółtą, oliwkową, szarą, liliową a nawet brązową lub czarną, przy czym zmiana taka następuje w ciągu 15-20 minut. Oczy są duże, wyłupiaste, kończyny tylne długie, opuszki palców wieńczą przylgi ułatwiające wspinaczkę po drzewach.

Zachowanie
Rzekotka drzewna najczęściej jest spotykana na niskich drzewach i krzewach, niekiedy także na wysokich źdźbłach trawy. Większość życia spędzaj wśród liści drzew i krzewów, jedynie podczas godów można je spotkać bezpośrednio na ziemi. Aktywna przeważnie o świecie i zmierzchu, w ciągu dnia niemal niewidoczne, gdy nieruchome wygrzewają się wśród liści, polując przy okazji na pobliskie owady. Jest gatunkiem wybitnie ciepłolubnym, w sen zimowy zapada najczęściej w październiku a budzio się z niego w drugiej połowie kwietnia. Podobnie jak inne płazy zimuje pod większymi stertami liści, w różnego typu norach czy szczelinach wypróchniałych pni.
Podstawę pokarmu rzekotki drzewnej stanowią różne gatunki owadów dziennych: głównie różne muchówki, błonkówki oraz niewielkie gatunki chrząszczy czy pluskwiaków. Dieta jest uzupełniana o różne gatunki nadrzewnych pająków.

Rozmnażanie
Rzekotka drzewna do godów przystępuje późno, pod koniec kwietnia lub w maju. Rzekotki podążają wtedy do pobliskich zbiorników wodnych, gdzie samce wabią samice donośnym śpiewem podczas ciepłych nocy. Samice składają skrzek w postaci niewielkich kłębów (przeważnie 10-50 jajeczek) na dnie zbiornika. Jedna samica skalda od 400 aż do 1000 jaj. Kijanki mierzą początkowo 5 mm, szybko rosną osiągając po 2-3 miesiącach rozmiar 5 cm. Do przeobrażenia dochodzi przeważnie w końcu lipca lub w sierpniu, młode rzekotki drzewne mierzą wtedy 1-1,5 cm.

Siedlisko
Zajmuje różnorodne środowiska roślinne, najczęściej zasiedla skraje lasów, zakrzaczone łąki i ogrody, niekiedy także parki, wydają się preferować tereny położone w sąsiedztwie wody.

Występowanie
Rzekotka drzewna zamieszkuje większą część Europy, od Portugalii aż do krańców kontynentu i zachodniej Azji (Azerbejdżan), na północy sięga Danii. Preferuje niziny, ale istnieją doniesienia o spotkaniu jej nawet na wysokości 2300 m.
W Europie Zachodniej jego liczebność obniża się, co ma związek ze zmianami w środowisku spowodowanymi działalnością ludzką. W związku z tym rzekotka figuruje w wielu czerwonych listach i księgach, IUCN przyznaje jej status LC. Prowadzi się działania zmierzające do ochrony gatunku, chronią go również liczne prawodawstwa.