Ropucha szara

Biologia i występowanie

Ropucha szara to duży gatunek ropuchy. Ciało tego płaza jest krępe i masywne, pysk szeroki, oczy duże, wyłupiaste. Skóra grzbietu chropowata ze względu na liczne brodawki. Z tyłu głowy olbrzymie gruczoły przyuszne. Na środkowych palcach tylnych nóg występują podwójne modzele stawowe. Błony pławne sięgają do połowy palców.  Ubarwienie ciała zmienne, przeważnie są to różne odcienie brązu, szarego niekiedy z ciemniejszymi plamkami. Brzuch jasnoszary z licznymi, ciemniejszymi plamami. Samice są zawsze masywniejsze i większe od samców, samice – większe – długość 61–125 mm, natomiast samce osiągają długość 46–98 mm.
Roczny cykl życia ropuchy szarej dzieli się na 3 okresy: snu zimowego, porę godową i okres żerowania.

Zachowanie
Ropucha szara aktywna jest przeważnie wieczorem i w nocy, dzień spędza przeważnie w kryjówce (np. nora, spróchniały pień, rumowiska, pod kamieniami itp.). Co ciekawe w czasie łowów przeważnie chodzi, skokami porusza się niechętnie, najczęściej w czasie ucieczki. Dorosłe ropuchy są przywiązane do swojej kryjówki i po łowach najczęściej zawsze wracają w to samo miejsce. W wodzie przebywają tylko kijanki oraz osobniki dorosłe w trakcie godów. W sen zimowy zapada przeważnie w październiku, zimuje pod ziemią ale także np. w piwnicach.
Pokarmem ropuchy szarej są różnego rodzaju owady i pajęczaki a także duże dżdżownice oraz bezskorupowe ślimaki. Sporadycznie zdarza jej się upolować drobne kręgowce jak oseski gryzoni, pisklęta, młode żaby czy też małe jaszczurki. Jest bardzo pożyteczna w walce ze szkodnikami ogrodów i pól. Jako zwierzę o nocnym trybie życia zastępuje śpiące wtedy ptaki owadożerne. Masowo zjada szkodniki, takie jak owady i ślimaki. Ponadto jest jednym z nielicznych zwierząt pożerających stonkę ziemniaczaną. Na terenach pasiek zjada duże ilości pszczół, na których jad, jak również na jad os, nie jest specjalnie wrażliwa.

Rozmnażanie
Ropucha szara do godów przystępuje przeważnie na pomiędzy marcem a kwietniem, wtedy to samce i samice ściągają do pobliskich zbiorników wodnych. Przez kilka dni samiec przytrzymuje samice (tzw. ampleksus) i zapładnia składane przez nią jaja. Samica składa je w dwóch sznurach (każdy po 2-5 metrów) przyczepionych do roślin wodnych. W ten sposób jedna tylko samica składa od 2500 do prawie 10 000 jaj. Kijanki osiągają do 3 cm długości a do ich przeobrażenia dochodzi przeważnie w czerwcu. Świeżo przeobrażone ropuchy szare mierzą zaledwie 5-10 mm – są mniejsze niż kijanki bo nie posiadają ogona. Większość ginie pod kołami samochodów i w szczekach zwierząt drapieżnych, nieliczne dożyją do 2-3 lat. Samce dojrzałość płciową osiągają w 2 roku życia, a samice w 3 roku.

Siedlisko
Ropuchę tę można spotkać w lasach, na polach i w ogrodach. Unika terenów bardzo suchych i podmokłych.

Występowanie
Ropucha szara występuje w niemal całej Europie, z wyjątkiem Irlandii i niektórych wysp śródziemnomorskich, oraz w Atlasie i Azji (po Japonię). W górach dochodzi do 2100 m n.p.m.
Polskę zamieszkuje podgatunek nominatywny, jest znana na terenie całego kraju. W Tatrach dochodzi do piętra kosodrzewiny. Na Babiej Górze spotykana jest nawet pod samym szczytem, już w piętrze alpejskim.