Biologia i występowanie
Nimfa stawowa to mała ważka, jej długość wynosi 29-36 mm, a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 42 mm. Samce są w kolorach niebiesko-czarnych – tej samej barwy są oczy ważki i plamki umieszczone za nimi. Samice, są natomiast beżowo-zielone lub mają nieco rzadziej spotykaną formę niebieską (androchromatyczną).
Zachowanie
Nimfy stawowe żyją w dużych grupach nad wodami stojącymi. Podobnie jak inne ważki, są drapieżnikami. Kiedy jakiś owad przefrunie obok nich, wzbijają się w powietrze, łapią go i z powrotem przysiadają, by spokojnie go skonsumować. Ich łupem padają głównie drobne muchówki, małe chruściki oraz jętki.
Rozmnażanie
Pary nimf kopulują na trawach, roślinności szuwarowej, nadbrzeżnych krzewach. Zwykle w pobliżu wody. Zresztą tej wody właśnie potrzebują, bo jaja składają na leżących na wodzie trzcinach czy innych roślinach wodnych. W czasie tego procesu, samiec może się usadowić nad samiczką bądź na jakiejś pobliskiej gałązce. Larwy rozwijają się w wodzie i są w stanie oddychać za pomocą skrzeli. Na pierwszy rzut oka ich ciała są niemal przeźroczyste. W oczy rzucają się też duże, szerokie i spiczasto zakończone skrzelotchawki. Tak jak inne larwy ważek równoskrzydłych, polują na różne, drobne bezkręgowce. Po kilku tygodniach, larwy przepoczwierają się i przemieniają się w dorosłego osobnika (imago). Dorosłe osobniki możemy obserwować od czerwca do września.
Siedlisko
Nimfa stawowa zasiedla różnego typu wody stojące, przede wszystkim jeziora, a nieco rzadziej stawy (mimo, iż tak ma w swojej nazwie). Chętnie zasiedla zbiorniki pochodzenia antropogenicznego.
Występowanie
Nimfy stawowe występują w całej Europie, w Azji oraz północno-zachodniej Afryce. Jest szeroko rozprzestrzeniony i niezagrożony. W Polsce są pospolite i bardzo liczne.