Biologia i występowanie
Zachowanie
Drozd śpiewak żywi się bezkręgowcami, głównie dżdżownicami i ślimakami, jak również owocami miękkimi i jagodami. Latem zajadając się owocami jemioły uczestniczy w jej rozsiewaniu się.
Podczas migracji drozd śpiewak podróżuje głównie w nocy. Lata w rozproszonych stadach, często nawołuje, by utrzymać kontakt z innymi osobnikami. Migracja może rozpocząć się na obszarach najbardziej wysuniętych na wschód i północ już pod koniec sierpnia, ale większość ptaków, zaczynają wędrówkę na południe od września do połowy grudnia.
Rozmnażanie
Samica drozda śpiewaka buduje schludne gniazdo w kształcie czarki, pokryte błotem i suchą trawą, umiejscowione na krzewach, drzewach (najczęściej iglastych). Składa cztery lub pięć jasnych, błyszczących, niebieskich jaj, pokrytych miejscowo czarnymi lub fioletowymi plamami. Samica wysiaduje je samodzielnie przez 10–17 dni, po wykluciu podobna ilość czasu upływa na opierzenie się młodych. W ciągu roku ptaki wyprowadzają dwa, trzy lęgi. Młode ptaki osiągają dojrzałość płciową po około roku życia.
Siedlisko
Drozd śpiewak występuje w lasach o gęstym podszycie, w pobliżu otwartych przestrzeni, od świerkowych monokultur po bogate w różne gatunki lasy łęgowe. W Europie Zachodniej i lokalnie w Polsce gnieździ się także w ogrodach, zadrzewionych cmentarzach i parkach dużych miast.
Występowanie
Drozd śpiewak gniazduje na terytorium niemal całej Europy, z wyjątkiem większej części Półwyspu Iberyjskiego, nizinnych obszarów Włoch, czy południowej Grecji (na zachód od tych terenów jedynie niektóre drozdy opuszczają swoje obszary rozrodcze), a dalej poprzez Ukrainę i Rosję, niemal po Jezioro Bajkał. Ptaki ze Skandynawii, Europy Wschodniej i Rosji zimują w krajach położonych nad Morzem Śródziemnym, w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie.
Ptaki zostały też introdukowane w Nowej Zelandii i Australii (między 1860 a 1880).
