Biologia i występowanie
Dostojka malinowiec to duży motyl, o rozpiętości skrzydeł od 58 do 66 mm. Wierzch skrzydeł samicy rudooliwkowy, samca rudy z ciemnymi pasami na żyłkach przedniego skrzydła na których znajdują się skupienia łusek zapachowych. Spód tylnego skrzydła żółto lub szarozielonkawy, ze srebrzystymi przepaskami. U samca na przednim skrzydle silnie rozwinięte są plamy zapachowe. Skrzydła samca na wierzchu mają kolor pomarańczowy, zaś samicy rudooliwkowy. U samic spotyka się formę valesina o szarooliwkowym tle skrzydeł.
Zachowanie
Dostojka malinowiec jest aktywna od końca maja do sierpnia. Motyle przylatują do kwiatów, często ostów. Chętnie siadają na wilgotnej ziemi. Zimują jaja.
Rozmnażanie
Samice składają jaja składa na korze drzew (świerków, sosen) na skraju lasu, rzadziej bezpośrednio na roślinach pokarmowych. Roślinami żywicielkami są fiołki, bratki i maliny. Zimują (w szczelinach kory) świeżo wylęgłe gąsienice, które zaczynają żerować dopiero na wiosnę następnego roku. Gąsienice są aktywne w nocy, w dzień szukają schronienia w ściółce. Gąsienica jest brunatnoczarna z żółtym pasem na grzbiecie i plamami po bokach, natomiast poczwarka jest ciemna w złote plamki.
Siedlisko
Dostojka malinowiec związana jest ze środowiskiem leśnym, występuje na polanach, przyleśnych łąkach, zrębach, ale motyle często przebywają wysoko w koronach drzew, gdzie żywią się nektarem.
Występowanie
Dostojka malinowiec to gatunek eurosyberyjski, pospolity w całej Polsce, lokalnie liczny. W Tatrach spotykane są nawet do 2000 m n.p.m., ale częściej w niższych położeniach górskich.