Pałac Hofburg w Wiedniu

Gdzie się znajduje?

Wiedeń jest stolicą i największym miastem Austrii. Położone w północno-wschodniej części kraju, nad Dunajem.
Dostać się tam można zarówno pociągiem, samochodem (autobusem) jak i samolotem. Jadąc samochodem, po przekroczeniu granicy Polski, np. w Cieszynie, w 3,5-4 godzin jesteśmy w Wiedniu
Dojazd/dojście
Hofburg znajduje się w centrum miasta i przejście z Rynku do pałacu zajmie nam około 15 minut – jest to nieco ponad 1 kilometr.

Historia

Początkowo było to czterostrzałowy gotycki zamek z wieżami w narożach przylegający do murów miejskich, jednak obecnie stylem dominującym jest barok i klasycyzm. Najstarszą częścią jest XIII-wieczny „Dziedziniec Szwajcarski” połączony renesansową „Bramą Szwajcarską” z największym placem wśród zabudowań Hofburga – In der Burg. Plac otoczony jest „starym pałacem” (Alte Burg), „pałacem Amelii” z XVI w., barokowym „skrzydłem Leopolda” oraz pochodzącą z XVIII w. „Kancelarią Cesarską”. Na placu stoi pomnik Franciszka II. W „skrzydle Leopolda” obecnie znajduje się rezydencja prezydenta Austrii. W apartamentach Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety w budynku „Kancelarii” obecnie mieści się muzeum.
Nowy Hofburg oraz muzeum dworskie zaprojektowane zostały przez architekta barona Karla von Hasenauera (1833–1894).

Architektura  i wystrój pałacu

Pałac Hofburg jest genialnym świadectwem łączenia stylów przez co stał się perełką austriackiej architektury. Zamek jest także, mimo wieku, dość funkcjonalny. W tej chwili w pałacu dominują barok i klasycyzm.
Najstarsza część pałacu to Dziedziniec Szwajcarski datowany na XIII wiek. Kolejna część pałacu to pałac Amelii z XVI wieku, następną częścią jest Kancelaria Cesarska oraz apartamenty Franciszka Józefa i cesarzowej Elżbiety nazywanej Sisi. Najnowsza część pałacu zwana Nowym Hofburgiem jest datowana na lata 1833–1894. W pałacu Habsburgowie mieszkali do 1918 roku.
Muzeum Sisi
Sisi, czyli cesarzowa Elżbieta Bawarska była żoną cesarza Austrii Franciszka Józefa od 1854 roku. Jej barwne życie pełne wyzwań i tragedii stało się kanwą scenariuszy filmowych. W jej pałacowych apartamentach w Hofburgu od 2004 roku funkcjonuje muzeum, którego misją jest przybliżenie charakteru cesarzowej. Muzeum otwarto w 150-tą rocznicę jej ślubu z cesarzem dawnych Austro-Węgier. Ekspozycja bardzo mocno eksponuje sprzeciw cesarzowej wobec ceremoniału cesarskiego. Była bardziej zwolenniczką bliskiego kontaktu monarchy z ludem.
Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy
To ostatnia szkoła jeździecka, która jest kontynuatorem klasycznych tradycji jeździeckich. Jest najstarszą instytucją tego typu. Szkoła powstała prawdopodobnie w roku 1565 lub 1572. Była miejscem nauki jazdy konnej dla dzieci monarchów oraz arystokratycznych rodzin na dworze. By młodzi monarchowie i ich przyjaciele z dworu mogli się uczyć jeździć na najlepszych koniach, sprowadzono konie andaluzyjskie. Budynek szkoły powstał w 1735 roku, natomiast w latach dwudziestych XVIII wieku powstał budynek szkoły zimowej. Treningi rozpoczynają bardzo młode konie, mające ok. 4 lata. Szkolenie jest podzielone na 4 etapy, a pokazy odbywają się nie tylko w Wiedniu. Szkoła daje co roku ponad 70 pokazów, którym towarzyszy oprawa muzyczna. Ta część pałacu Hofburg została wpisana na listę UNESCO.
Apartamenty cesarskie
Zabytki w Wiedniu są ściśle związane z historią Austrii. Jednym z nich są prywatne i oficjalne apartamenty Franciszka Józefa i Sisi. Do zwiedzania udostępniono 24 pomieszczenia, zaczynając pokoju, w którym odbywały się audiencje aż po sypialnię monarchy i jego żony. Wiodącym stylem w apartamentach jest rokoko. W apartamentach można zobaczyć m.in. pokój gimnastyczny Elżbiety.
Muzeum historii sztuki w Wiedniu
W muzeum znajduje się jedna z najcenniejszych kolekcji malarstwa Europy. Otwarte w 1891 roku jest jedną z największych galerii sztuki na świecie. Budynek budowano w latach 1872–1891. Większa część eksponatów pochodzi z prywatnych kolekcji Habsburgów. W zbiorach dawnych monarchów można zobaczyć m.in. obrazy Carravagia, Tycjana, Rembrandta. Wśród eksponatów można także zobaczyć kolekcję monet oraz dzieł sztuki starożytnej.
Cesarski Skarbiec
To najważniejszy skarbiec świata, w którym znajdują się dwie korony cesarskie. Pierwsza z nich ma kształt ośmiokąta i jest zdobiona motywami biblijnymi. Powstała w X wieku. Druga korona to insygnium cesarzy austriackich z 1602 roku. Ciekawe jest, że mimo tego, że była koroną cesarzy Austrii, żaden z nich nigdy nie był nią ukoronowany.
Albertina
Pałac Hofburg to nie tylko dawny dom europejskich monarchów, ale również galeria sztuki – Albertina. Powstała w 1768 roku z inicjatywy księcia Alberta Sasko-Cieszyńskiego oraz jego żony Marii Krystyny. To jedna z największych kolekcji grafik na świecie. W Albertinie można zobaczyć m.in. rysunki Rafaela, Rembrandta, Rubensa i Leonarda da Vinciego oraz wielu innych wybitnych malarzy Europy, a także ponad 1,5 mln rycin z różnych epok.
Srebrna Komnata
To komnata, w której można zobaczyć zastawę stołową Habsburgów oraz jak wyglądało nakrycie stołu na poszczególne okazje. Kryształowe kieliszki, naczynia z porcelany oraz proste naczynia kuchenne sprawiają, że kolekcja zadziwia. W kolekcji znajduje się ok. 7000 przedmiotów i szczególnie pięknie prezentuje się zastawa „azjatycka”, którą cesarz otrzymał jako prezent.
Austriacka Biblioteka Narodowa
Biblioteka Narodowa w Wiedniu to jednocześnie główna biblioteka akademicka kraju. Powstała dzięki temu, że Habsburgowie zgromadzili potężny zbiór ksiąg. Historia Biblioteki Narodowej Austrii zaczyna się w średniowieczu. Albert III Habsburg, po pierwsze, przeniósł zbiory z archiwum do biblioteki, a po drugie był pomysłodawcą przetłumaczenia wielu dzieł z łaciny na niemiecki. Czasy nowożytne to czas poszerzania zbiorów bibliotecznych o dzieła z północnej Francji i Burgundii. Warta uwagi w Bibliotece Narodowej jest Sala Paradna – jedna z najpiękniejszych sal bibliotecznych świata. Jest to również największa barokowa biblioteka Europy. W Sali Paradnej można zobaczyć piękne freski sufitowe Daniela Grana oraz kolekcję pism Marcina Lutra. Współcześnie Biblioteka Narodowa jest ośrodkiem naukowym, którego misją jest zebranie i zachowanie dziedzictwa kulturalnego Austrii.