Gdzie się znajduje?
Praga jest stolicą Czech i też jego największym miastem. Liczba ludności wynosi ponad 1,3 mln.
Do Pragi można dotrzeć samochodem, autobusem, pociągiem lub samolotem (lotnisko znajduje się ok. 15 km na zachód od centrum)
Dojazd/dojście
Będąc już w Pradze najszybszy i najpewniejszy sposób dojazdu do Mostu Karola to metro. Wysiadamy na przystanku Staroměstská i kierujemy się na południe pieszo, wzdłuż ulicy Křižovnická. Przechadzka do Mostu Karola trwa ok. 5 minut.
Historia
Pierwotnie istniał w tym miejscu stary, drewniany most (do czasu zniszczenia wskutek powodzi w 1157 roku). Kolejny most, romański, z XII wieku, nosił nazwę „mostu Judyty” na cześć drugiej żony księcia czeskiego Władysława II i przebiegał na północ od miejsca, w którym znajduje się Most Karola. Był również kamienny i posiadał wieże na obu końcach, z których małostrańska, choć przebudowana, istnieje do dziś. Ten również, w 1342 roku został zniszczony przez powódź.
Budowę mostu rozpoczęto w 1357 za panowania cesarza Karola IV. Zlecono ją 28-letniemu wówczas Peterowi Parlerowi. Mówi się, że dla wzmocnienia konstrukcji do zaprawy dodano białka jajek, jednakże współczesne badania tego nie potwierdzają, znaleziono jedynie ślady mleka i wina w zaprawie.
Niegdyś na moście odbywały się koronacje królów czeskich, liczne turnieje i bitwy, a także egzekucje.
W okresie baroku most ozdobiono 30 posągami świętych, dziełami m.in. Matthiasa Bernarda Brauna i rodziny Brokoff. W 1787 ustawiono tu także posąg cesarza Józefa II (projekt ustawienia tu także posągu Karola VI nie został zrealizowany). Na jednej z balustrad umieszczono tablicę pamiątkową poświęconą św. Janowi Nepomucenowi – 20 marca 1393 w tym miejscu, według tradycji, wrzucono go z rozkazu króla Wacława IV do Wełtawy. A stało się to dlatego, że św. Jan Nepomucen nie ujawnił tajemnicy spowiedzi, a spowiedź ta dotyczyła żony króla Wacława IV.
W XVIII i XIX w. most nękały kolejne powodzie. W roku 1784 jedna z nich zerwała cześć mostu z filarem na którym stała wojskowa budka strażnicza. W 1890 r. doszło do zawalenia się części mostu wraz z dwoma filarami. Zniszczone zostały wtedy posągi św. Ignacego Loyoli oraz św. Franciszka Ksawerego – pierwszy posąg na most już nie wrócił). Również w czasie powodzi w 2002 istniało realne zagrożenie zniszczenia mostu.
W sierpniu 2007 rozpoczęto, ukończony w listopadzie 2010, kolejny remont połączony z badaniami archeologicznymi. W trakcie badań pojawiło się przypuszczenie, że twórcą mostu był magister pontis, praski mieszczanin Oto lub Otlin, a nie jak sądzono, Peter Parler.
Architektura
Most ma prawie 516 m długości i ok. 9,50 m szerokości. Jego 17 łęków spoczywa na 15 filarach.
Na Moście Karola jest trzydzieści figur i grup figur. Po prawej stronie mostu patrząc od starego miasta ustawiono kolejno: Matkę Boską i św. Bernarda, Matkę Boską, św. Dominikę i św. Tomasza, brązowy krucyfiks, św. Annę Samotrzecią, śś. Cyryla i Metodego, św. Jana Chrzciciela, śś. Norberta, Wacława i Zygmunta, św. Jana Nepomucena, św. Antoniego z Padwy, św. Judę Tadeusza, św. Augustyna, św. Kajetana, św. Filipa, św. Witta i Chrystusa w towarzystwie śś. Kosmy i Damiana. Natomiast po lewej stronie mostu stoją rzeźby: św. Iwony, śś. Barbary, Małgorzaty i Elżbiety, Pieta, św. Józefa, św. Franciszka Ksawerego, św. Krzysztofa, św. Franciszka Borgiasza, śś. Ludmiły i Wacława, św. Franciszka, śś. Wincentego Ferreriusza i Prokopa, św. Mikołaja z Tolentynu, Chrystusa ukazującego się św. Ludgardzie, św. Wojciecha, śś. Jana i Feliksa, św. Iwona i św. Wacława.
Na wschodnim końcu mostu stoi Staromiejska Wieża Mostowa (zbudowana pod koniec XIV w.) z umieszczonymi na niej siedzącymi postaciami cesarza Karola IV, jego syna Wacława IV oraz św. Wita, św. Wojciecha i św. Zygmunta. Rzeźby te pochodzą z lat 80. XIV w.
Na zachodnim krańcu mostu znajdują się dwie wieże. Początki niższej wieży sięgają jeszcze czasów pierwszego mostu z XII w. Natomiast wyższa wieża została zbudowana dopiero w XV w. za panowania króla Jerzego z Podiebradów jako pendant dla wieży staromiejskiej.
CIEKAWOSTKIKamień węgielny nowego kamiennego mostu wmurował Karol IV Luksemburski 9 lipca 1357 o godzinie 5:31 rano. Data i godzina zostały wybrane przez astronomów (koniunkcja Słońca z Saturnem) oraz odnosi się do sekwencji nieparzystych liczb od 1 do 9 i z powrotem: 1-3-5-7-9-7-5-3-1 (jest ona palindromem – czytana z obydwu stron brzmi tak samo).
Figura św. Jana Nepomucena według legendy przynosi szczęście. Należy dotknąć płaskorzeźby, znajdującej się pod posągiem. Dlatego też, ta wypolerowana część, świeci złocistym mosiądzem.
