Biologia i występowanie

Rośnie jako rozesłany lub pnący się półkrzew, w dolnej części zdrewniały, górą zielny. Osiąga wysokość 0,3-1,8 m. Cała roślina jest mniej lub bardziej przylegająco owłosiona.
Liście ogonkowe, sercowatojajowate, na szczycie zaostrzone. U nasady mają zwykle 1-2 mniejsze łatki.
Kwiaty zwisłe, zebrane w szczytowe lub boczne podbaldaszki. Kielich złożony z 5 działek, korona ciemnofioletowa, kółkowa z pięcioma szeroko rozchylonymi płatkami, 5 pręcików zrośniętych złocistożółtymi pylnikami w rurkę wokół pojedynczego słupka. Kwitnie od lipca do sierpnia, jest owadopylny. Pręciki i słupki dojrzewają równocześnie. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkówki.
Owoc to podłużna, lśniąca i soczysta jagoda o długości ok. 1 cm z nasionami o długości 3 mm. Niedojrzałe owoce są zielone, dojrzałe przyjmują szkarłatnoczerwony kolor.

SiedliskoPsianka słodkogórz jest pospolita w wilgotnych zaroślach, lasach olsowych, oraz nad brzegami wód. Roślina azotolubna.
Występowanie
Psianka słodkogórz występuje dziko w Europie, Afryce Północnej, Azji Zachodniej, aż po Indie. Rozprzestrzenia się gdzieniegdzie jako gatunek zawleczony.
W Polsce jest pospolita na całym niżu i w niższych położeniach górskich.
Zastosowanie
Roślina lecznicza
Surowiec zielarski: pędy (Stipites Dulcamarae) zawierają alkaloidy, glikozydy, garbniki.
Działanie: w medycynie ludowej używana była jako środek przeczyszczający, moczopędny i wykrztuśny.
Roślina trujacaOprócz działania leczniczego wykazuje równocześnie silne działanie trujące i z tego powodu nie jest obecnie wykorzystywana w lecznictwie.