Grzybień błękitny

Biologia i występowanie

Grzybień błękitny jest rośliną wodną, o liściach szeroko zaokrąglonych, o szerokości 25–40 cm, z wycięciem w miejscu, z którego wyrasta ogonek liściowy. Brzegi blaszki liściowej ząbkowane. Posiada pełzające kłącze, zakorzeniające się w dnie płytkich zbiorników wodnych.

Kwiaty są błękitne, o średnicy 10-15 cm. Na noc zamykają się. Złożone są z licznych, wąskich i ostro zakończonych płatków wyrastających w kilku okółkach. Stopniowo, w kierunku do środka płatki te przechodzą w liczne, żółte pręciki. W naturalnym środowisku może kwitnąć przez cały rok.

Występowanie
Grzybień błękitny Występuje w stanie dzikim w Afryce (Egipt, Etiopia, Erytrea, Somalia, Sudan, Kenia, Tanzania, Uganda, Zair, Angola, Malawi, Mozambik, Zambia, Zimbabwe, Botswana, Namibia, Południowa Afryka, Suazi) oraz w Jemenie i Izraelu. Jako gatunek introdukowany rozprzestrzenił się w niektórych miejscach w Argentynie i Brazylii.

Zastosowanie

Roślina jadalna
Kłącza są jadalne, były spożywane szczególnie w starożytnym Egipcie. Uważa się, że grzybienie błękitne mają właściwości psychoaktywne. Dawka 5 do 10 g kwiatów wywołuje lekkie pobudzenie, zmiany w procesach myślowych, zwiększoną percepcję wzrokową i łagodne wizualizacje przy zamkniętych oczach. Ogólne działanie jest łagodne.