Wygląd
Stenocactus obvallatus zwykle rośnie samotnie, ale czasami mogą rosnąć w parze.
Korpus jest szarawy lub niebieskozielonego, owalny do kulistego, zagłębiony na wierzchołku, osiągający wysokość 6-10 cm (lub więcej) i szerokość 6-11 cm (a nawet do 15 cm).
Żeber jest od 25 do 50, raczej cienkie i faliste, bardzo szerokie przy areolach.
Areole są po 2-4 na każdym żebrze.
Cierni środkowych jest 3-4 szydłowate, wznoszące się lub rozpostarte, górny spłaszczony i szeroki, czerwonobrązowy, do 5 cm długości, 3-4 mm szerokości, pozostałe 2, kanciaste rozłożyste.
Cierni środkowych jest 4-6, są krótsze, białe, mają około 1 cm długości.
Kwiaty: pąki kwiatowe są utrzymywane w wełnie wierzchołka łodygi, często z widocznymi tylko końcami aż do wczesnej wiosny, kiedy to zarówno kaktus, jak i pąki zaczynają rosnąć. Roślina w ciągu miesiąca wypuści sporo pąków i otworzy kilka kwiatów na raz. Mają one po około 3 cm. Jeśli warunki są odpowiednie, może ponownie zakwitnąć w dalszej części roku. Kwiaty są dość duże, bladożółte lub białe, z purpurowym lub czerwonawym środkiem.
Występowanie
Stenocactus obvallatus występuje endemicznie w środkowym Meksyku ze stanów Aguascalientes, Durango, Guanajuato, Hidalgo, México Distrito Federal, Meksyku, Oaxaca, Querétaro, San Luis Potosí i Tamaulipas.
Gatunek najprawdopodobniej występuje w zaroślach pustynnych.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Stenocactus obvallatus jest łatwym w pielęgnacji kaktusem, polecanym do każdej kolekcji, która wymaga dużej ilości światła i obfitego przepływu powietrza.
Światło: na zewnątrz w jasnym słońcu, lubi silne nasłonecznienie, ale jest tolerancyjna i dobrze radzi sobie też w jasnym cieniu w gorące letnie miesiące, wewnątrz potrzebuje jasnego światła i trochę bezpośredniego słońca. Podlega oparzeniu słonecznemu, jeśli jest zbyt długo wystawiony na bezpośrednie działanie słońca – ma tendencję do brązowienia w silnym świetle, co sprzyja jednak kwitnieniu oraz rozwojowi mocnych cierni.
Podlewanie latem należy podlewać regularnie i pozwolić roślinie całkowicie wyschnąć pomiędzy kolejnymi podlewaniami. Ale jest bardzo wrażliwy na wilgoć, szczególnie ze względu na delikatny system korzeniowy. Jego korzenie łatwo gniją w doniczkach, które pozostają wilgotne przez dłuższy czas. Zimą nie należy go w ogóle podlewać, należy też uważać na dużą wilgotność powietrza, i jakby co zapewnić dobre wietrzenie.
Tolerancja na mróz: podobno jest odporny na mróz do -5°C. Ale dla pewności hodowli lepiej utrzymywać temperaturę minimalną 5-8°C w okresie spoczynku.
Podłoże: Potrzebuje zwykłej gleby kaktusowej z niewielką ilością materii organicznej (torf, próchnica).
