Wygląd
Rebutia heliosa to mały kaktus o głowach gęsto pokrytych pokrytych brązowymi areolami z białymi krótkimi pektynowymi cierniami, nadającymi mu srebrzysty wygląd. Jest niepowtarzalny i bardzo charakterystyczny, a przez wielu uważany jest za jeden z najpiękniejszych gatunków. Jest to w zasadzie miniaturowa roślinka, która z łatwością tworzy skupisko małych główek.
Korpus główki ściśnięte są od kulistych do krótko cylindrycznych o szerokości 2,5 cm, rzadko powyżej 3 cm.
Żeber jest do 38, ułożone są spiralnie i podzielonych na brodawki.
Areole są brązowe, małe i wąskie, wydłużone o długości 1–2 mm, szerokości poniżej 0,5 mm.
Cierni jest 24-26 wszystkie boczne ułożone grzebieniasto, krótkie, około 1 mm długości, wyraźnie srebrzystobiałe, gęste, pokrywające spiralnie prawie całkowicie drobne łodygi.
Kwiaty są pomarańczowo-czerwone, duże, lejkowate, z długą szyjką, 4 cm średnicy, 4,5-5,5 cm długości. Rurka do 3 cm długości 2-3 mm średnicy, od głęboko różowego do pomarańczowo-różowego. Działki pomarańczowe z liliowym paskiem w środku. Wyrastają z dolnej połowy korpusu.
Owoce są kuliste.
Występowanie
Rebutia heliosa występuje w Boliwii, w pobliżu Tarija (Jucanas) przy drodze do Narvaez.
Rośnie na obszarach górskich na wysokości około 2500–3000 m n.p.m.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Rebutia heliosa pochodzi z obszarów górskich, które lubią jasne światło oraz chłodne i suche warunki zimą. Mają gruby korzeń palowy i są trudne w uprawie i podatne na gnicie ze względu na dużą wrażliwość na nadmiar podlewania. Dużym wyzwaniem jest, żeby ta rebucja wyrosła na własnych korzeniach w dużą kępę, dlatego są powszechnie szczepione, aby uniknąć problemów z korzeniami i ułatwić wzrost.
Światło: na zewnątrz toleruje pełne nasłonecznienie, ale lubi też przefiltrowane światło słoneczne lub popołudniowy cień, wewnątrz potrzebuje jasnego światła i bezpośredniego słońca. Ma tendencję do brązowienia w silnym świetle, co jednak sprzyja kwitnieniu i intensywnej produkcji cierni, ale może też spowodować poparzenia słoneczne lub zahamowanie wzrostu.
Podlewanie latem lubi regularne podlewanie, aby roślina była zwarta, a także miała mocne i gęste ciernie, a ziemia mogła wyschnąć pomiędzy kolejnymi podlewaniami. Przechowywać w suchym zimą w minimalnej temperaturze 7°C. Ma skłonność do gnicia, jeśli jest zbyt mokra. Rośliny można umieszczać na zewnątrz w kwietniu, ale chronione przed deszczem i bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. W tym czasie należy je dokładnie podlać, następnie za dwa tygodnie, a ponownie za tydzień. Po miesiącu rośliny są gotowe do umieszczenia ich w pełnym słońcu i pełnym deszczu na lato.
Tolerancja na mróz: jest odporna na mróz do -10°C, jeśli jest sucha. Najlepiej jest utrzymywać temperaturę minimalną 7°C w okresie spoczynku. Rebucje rosną w naturze na dużych wysokościach i nie rozwijają się dobrze w uprawie w wysokich temperaturach. Często przechodzą tam w stan uśpienia w środku lata i wznawiają wzrost, gdy pod koniec sierpnia pogoda dla nich jest bardziej optymalna. Potrafią tolerować niezwykle niskie temperatury przez długi czas. Wszystkie gatunki mogą wytrzymać przymrozki, nawet jeśli nie są suche. Ogólnie przyjmuje się, że rośliny utrzymywane w zbyt wysokiej temperaturze lub zbyt mocno podlewane podczas zimowego okresu spoczynku nie zakwitną w następnym roku.
Podłoże: potrzebuje mieszanki do kaktusów z co najmniej 50% piasku lub żwiru pumeksowego, dobrego drenażu i odpowiednio głębokiej doniczki (jeśli rośnie na własnych korzeniach).