Pilosocereus glaucescens

Pilosocereus glaucescens (Labor.) Byles & GDRowley – jest kontrowersyjnym gatunkiem kaktusa, opartym na nieprawidłowej nazwie kaktusa Pilocereus glaucescens, który w połowie ubiegłego wieku zaginął. Prawdziwa tożsamość tego gatunku pozostaje niepewna, a większość autorów odrzuciła Pilosocereus glaucescens jako być może nie zasługującą na nawet szczególny status. Większość roślin uprawianych pod tą nazwą to Pilosocereus pachycladus. Jednakże, tak na oko laika, oba kaktusy się dość ze sobą różnią (ilością włosia i cierni czy średnicą), więc przyjmijmy tutaj to co podają sprzedawcy czy hodowcy. A swoją drogą u nas w Polsce trochę ciężko byłoby zweryfikować jak naprawdę wyglądają te brazylijskie, a tym bardziej z której części Brazylii pochodzą dane Pilosocereusy.

Rodzina: kaktusowate Cactaceae, plemię: Cereeae, rodzaj: Pilosocereus

Wygląd

Pilosocereusy glaucescens rosnące w rodzimej Brazylii osiągają wielkość małego, kandelabrowego drzewa o wysokości do 6 m, a latem pokryte są białymi kwiatami rozwijającymi się z białego, wełnistego cefalium na końcu łodygi. Uprawiane powoli tworzą pionowe kolumny do wysokości 1,2-2 metrów i rozwijają gałęzie, ale rzadko kwitną.
Pędy są wyprostowane, o średnicy 8-10 cm i wysokości około 6 m, pień początkowo prosty, później silnie rozgałęziony, ciemnoniebiesko-szary, błyszczący szczególnie na nowym pędzie.
Żeber jest 8-10, są zaokrąglone, tępe, o wysokości około 1,5 cm, z poprzecznymi fałdami widocznymi tylko na wierzchołkach łodygi.
Areole są dość duże i blisko siebie (około 1 cm od siebie), prawie zlewające się w kierunku podstawy łodygi, zaokrąglone, z krótką srebrno-szarą, prawie czarną łodygą, owłosioną i bardzo obfitą, cienką, falującą, słabą, białą szczeciną około 1 do 2 cm długości, szczególnie na niedawno rozwiniętych otoczkach i w kierunku szczytu łodygi, rzadziej na dolnych areolach.
Cierni środkowych jest 5-7, grube, rozmieszczone nieregularnie pośrodku, wyraźnie odróżniające się od cierni bocznych, są matowożółte lub szaro-żółte, u nasady nieco pogrubione i brązowe, długość około 10-15 mm.
Cierni bocznych jest 10-13, są o różnych długościach i grubościach, drobne, przezroczyste, żółtawe do brązowawych, proste, rozbieżne, o długości około 5-15 mm, dolne najdłuższe.
Pseudocephalium rozwija się po jednej stronie pędu, o długości około 6-7 cm.

Kwiaty mają 4 cm długości, są białe, mocno zwężająca się ku górze, z 12 białymi, piętnami o długości około 3 mm, lekko rozchylonymi. Owocnik szeroki i płaski, około 5 mm długości i prawie 2 cm średnicy, zewnętrznie nakrapiany i lśniąco zielony.

Występowanie
Pilosocereus glaucescens występuje w Brazylii, od środkowej Bahii do środkowej Minas Gerais.

Uprawa

Roślina doniczkowa
Pilosocereus glaucescens jest bardzo dekoracyjnym kaktusem podobnym do drzewa.
Światło: lubi stanowiska słoneczne.
Podlewanie latem należy podlewać regularnie, jednak żadna woda nie powinna nigdy stać wokół korzeni – jest podatny na gnije, jeśli jest zbyt mokry. Zimą należy roślinę trzymać bez podlewania.
Tolerancja na mróz: nie jest odporny na mróz. Najlepiej jest utrzymywać temperaturę minimalną 13°C w okresie spoczynku.
Podłoże: potrzebuje bardzo porowatego, lekko kwaśnego podłoża z dobrym drenażem, można dodać pumeks, wulkanit lub perlit.
W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.