Wygląd
Łodyga główna jest wyprostowana do łukowatej i bardziej przypomina drzewiastą roślinę niż kaktusy, czasami tworzy bardzo ciernisty krzew lub drzewo. Ma szarobrązowy pień o wysokości do 1 m i średnicy 10-20 cm, który ma liczne gałęzie. Mogą być wznoszące się lub płożące, są miękkie, nagie i zielone.
Areole są białe okrągłe z drobnymi włoskami wokół węzłów liści.
Cierni jest 1-8, mają długość do 4 cm, są bardzo ostre, igiełkowate skupione lub rozłożyste, zwykle nie ma ich młodych gałązkach. Na starszych łodygach i pniu ciernie są mocniejsze i liczniejsze (do 90) i mają do 6,5 cm długości. Jest to jednak dość zmienne, niektóre rośliny mają ciernie, ale inne mogą ich w ogóle nie mieć.
Liście są grube, ale mięsiste, różnej wielkości, eliptyczne do podłużnych, lancetowate o długości 5-15 cm, nieco spiczaste, zwężające się ku nasadzie w krótkie ogonki. Żyłki pierzaste i wyraźnie widoczne na spodniej stronie.
Kwiaty są podobne do róży, o średnicy 3-5 cm utrzymujący się przez 2 dni, działki zielone, płatki zwykle różowe lub fioletowe (ale także białe lub brązowe) w kilku krótkich kwiatostanach liczących od 10 do 15 (rzadko do 30) pojedynczych kwiatów. Owocnik z dużymi liśćmi. Kwitnie w ciepłych miesiącach, a wraz z kwiatami rodzą się owoce.
Owoce są w kształcie gruszki mniej lub bardziej trójkątnej, są zwykle zgrupowane razem. Mają od 5 do 10 cm długości i od 3 do 7 cm średnicy. Ten owoc jest pewną osobliwością, rosną na nim liście o długości 3-4 cm (które ostatecznie opadają) i wyglądają bardziej na część łodyg niż prawdziwe owoce. Dojrzałe są zielone do żółtych.
Występowanie
Pereskia grandifolia występuje w Brazylii – od najbardziej wysuniętej na południe Ceará, Pernambuco (rodzima i uprawiana), środkowo-wschodnia i południowo-wschodnia Bahia do południowego Espírito Santo i południowo-zachodniego Minas Gerais. Być może pochodzi również z Rio de Janeiro i São Paulo. Jest szeroko uprawiana i rozciąga się na południe do Santa Catarina i południowo-wschodniej Mato Grosso. Jest powszechnie rozprowadzana w krajach tropikalnych obu Ameryk. Naturalny zasięg tej Pereskia grandifolia pozostaje słabo znany, prawdopodobnie z powodu wczesnego zniszczenia jej siedliska i niepewności co do jej rodzimego status spowodowany jego powszechnym wprowadzeniem jako roślin ozdobnych.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Pereskia grandifolia w warunkach tropikalnych jest rośliną długowieczną i raz zadomowiona będzie zadowolona ze swojej pozycji i gleby przez lata. Często używana jest jako żywopłot.
Światło: wymaga pełnego nasłonecznienia lub lekkiego cienia.
Podlewanie od marca do września należy podlewać regularnie, jednak żadna woda nie powinna nigdy stać wokół korzeni. Zimą należy prawie całkowicie wysuszyć roślinę. Jest odporna na suszę, ale podczas takiej suszy liście opadają.
Tolerancja na mróz: jeśli jest trzymana w stanie suchym to jest odporna do -3°C przez krótki okres. Ale dla pewności hodowli lepiej utrzymywać temperaturę minimalną 10-13°C w okresie spoczynku.
Podłoże: potrzebuje przepuszczalnej mieszanki do kaktusów.
W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.
