Wygląd
Korpus jest kulisty lub często wklęsłokulisty, osiągają wysokość 3-5 cm i średnicę 5-15 cm.
Żeber jest 12-13, są mocno guzowate i ma tylko kilka areoli oddalonych od siebie o 1-1,3 cm w nacięciach na żebrach.
Areole mają 1,5 mm średnicy z białą wełną, która zanika wraz z wiekiem.
Cierni środkowych jest 1-4, białawe lub żółtawe i mają czerwonawą podstawę, są spłaszczone i często skręcone. Górny cierń skierowany jest do góry, a przeciwny w dół. Mają długość 1-4 cm. U młodych roślin często brakuje jednego lub dwóch nierównych cierni.
Cierni bocznych jest 6-9, są nierówne, leżą na powierzchni pędu i mają 1-3 cm długości.
Kwiaty są lejkowate, rosną na wierzchołku rośliny, w kolorze żółtym z błyszczącymi płatkami i mają ciemnofioletowe piętno, osiągają długość 3-4 cm i średnice do 4,5 cm. Pąki są owłosione i pojawiają się latem.
Owoce są suche, kuliste pokryte są białą wełną i mają 1,4-1,6 cm długości. Zawierają dzwonkowate, mętne, ciemnobrązowe nasiona o długości 1,2 mm i szerokości 1,5 mm.
Występowanie
Parodia turecekiana jest szeroko rozpowszechniona w Urugwaju w departamencie Río Negro oraz w argentyńskich prowincjach Corrientes i Entre Ríos.
Rośnie na glebach gliniastych równin zalewowych.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Parodia turecekiana jest łatwa w uprawie.
Światło: lubi ciepłe, jasne miejsce, świetnie radzi sobie w półcieniu, unikając pełnego słońca.
Podlewanie latem potrzebuje regularnego podlewania, a do nadejścia zimy należy systematycznie zmniejszać podlewanie (od końca września), krótko zaprzestać (w styczniu-lutym), a potem stopniowo zwiększać ilość wody. Ma słaby system korzeniowy i zbyt długi okres suszy zimą powoduje, że ta Parodia traci korzenie.
Tolerancja na mróz: nie jest odporna na mróz i najlepiej jest utrzymywać temperaturę minimalną 5-10°C.
Podłoże: wymaga dobrego drenażu i preferuje kompost od neutralnego do lekko kwaśnego z dużą ilością dodatkowego piasku.
