Wygląd
Korpus jest prawie kulisty, który na starość może stać się krótkocylindryczny, o średnicy 15 cm (czasem nawet do 20 cm) i 15 cm wysokości, w kolorze ciemnozielonym z błyszczącą skórką. Wierzchołek jest zagłębiony, biało-szary i wełnisty.
Żeber jest około 22 z wyraźnie zaznaczonymi podbródkami.
Areole: są głęboko osadzone w zagłębieniu między podbródkami, wełniste, które z wiekiem stają się nagie.
Cierni środkowych jest 4-6, mają 2-3 cm długości, szydłowaty, brązowo-czerwony, w starszym wieku szarawy.
Cierni bocznych jest 8-11, są cienkie, elastyczne i iglaste o długości do 2 cm, białawe z brązowo-czerwoną końcówką.
Kwiaty rosną na wierzchołku, są jasnofioletowo-różowe do ciemnofioletowego, mają 4 cm długości, 4,5-5 cm średnicy z białawym lub żółtym środkiem. Płatki lancetowate, lekko frędzlowane, z ciemniejszym pasem środkowym na końcu.
Owoce są czerwonawe, kuliste, osiągają średnicę do 2 cm. Zawierają czarne, matowe, nieco kulistych nasiona.
Występowanie
Parodia herteri jest powszechna w boliwijskim departamencie Cochabamba i w Urugwaju.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Parodia herteri jest rośliną łatwą w uprawie.
Światło: musi rosnąć w pełnym słońcu, ale w najgorętsze letnie dni roślina musi być lekko zacieniona przed palącymi promieniami słonecznymi.
Podlewanie latem należy podlewać regularnie. Podczas upałów może być konieczne częstsze podlewanie roślin, o ile roślina aktywnie rośnie. Od końca września należy ograniczyć podlewanie, aby zmusić roślinę do przejścia w stan spoczynku. Zimą kaktus powinien być sporadycznie podlewany, aby korzenie rośliny nie wysychały, ponieważ roślina ma tendencję do ich gubienia w zimie. Trzeba jednak uważać, ponieważ w mokrym i zimnym podłożu kaktus łatwo gnije.
Tolerancja na mróz: jest mało odporna na mróz, krótkotrwale jest wytrzymała do -4°C, ale najlepiej jest utrzymywać temperaturę minimalną 8°C.
Podłoże: potrzebuje swobodnie drenującego kompostu mineralnego, z dobrym drenażem, który pozwala korzeniom oddychać.
