Wygląd
Epithelantha micromeris rośnie samotnie, ale częściej jednak w małych grupach , niezbyt głęboko osadzony w podłożu , w wyglądzie popielatoszarym i stosunkowo szorstki.
Korpus jest niesegmentowany , przeważnie kulisty lub jajowaty, rzadko cylindryczny, często z płaskim, obniżonym środkiem. Ma 1-5 cm (maksymalnie do 9 cm) wysokości i do 2-4 cm (maksymalnie do7,5) cm średnicy, powierzchnia całkowicie zasłonięta przez ciernie.
Brodawki są liczne, nie zbiegające się w żebra, półkuliste lub krótkie cylindryczne, bardzo małe, około. 1-3 mm; ułożone w ciasne spirale wokół rośliny.
Areole są małe na końcach guzków, długości 1 mm, prawie okrągłe, eliptyczne, gdy są powiększone kwiatami lub owocami, lekko wełniste w młodości, obficie wełniste tylko na wierzchołku korpusu dojrzałej rośliny
Cierni jest 20-35, są białe do popielatego o długości 2-5 mm, spłaszczone po bokach pędów, proste i smukłe, nieostre, w 1-3 nakładających się seriach, z wyjątkiem dłuższej (4-12 mm) i wyprostowanej kępki doosiowej występujące na dojrzałych roślinach na wierzchołku korpusu – często jest szarawa lub fioletowobiała z brązową podstawą cierni. Ciernie środkowe i boczne są nierozróżnialne.
Kwiaty są nieduże i tylko częściowo otwarte, ponieważ ledwo wystają ponad wełnę przesłonięte dłuższymi kolcami na wierzchołku korpusu. Są różowe do białych (rzadko żółte), mają 2-6 mm długości i 3 mm średnicy. Kwitną późną zimą i wczesną wiosną (luty-kwiecień)
Owoce są jasnoczerwone, cienkie, wąskocylindryczne, mają 3-20 mm długości i 2-3 mm średnicy, są słabo soczysta, szybko wysychają, są bez miazgi. Owocują późną wiosną i wczesnym latem (kwiecień-czerwiec). Nasiona są czarniawe, skośnie półkuliste, siatkowane o średnicy 0,5 mm.
Występowanie
Epithelantha micromeris występuje USA – Arizona (Santa Cruz i hrabstwo Cochise) Nowy Meksyk (Hildago i Sandoval Co, Od Sierra i Chaves do Eddy Co), zachodni Teksas. Meksyk (północne Chihuahua).
Rośnie na pustynnych łąkach i w lasach od 500 do 1800 m n.p.m. Można ją spotkać na szczelinach, w gruboziarnistym żwirze, klifach, osadowych (rzadko magmowych) i grzbietach na pustyni Chihuahua. Kaktusy te zwykle znajdują się w małych skupiskach, ponieważ nasiona spadają w pobliżu. W roznoszeniu nasion pomagają również wiatr, deszcz i dzika przyroda .
Uprawa
Roślina doniczkowa
Choć Epithelantha micromeris uważana jest za roślinę wybredną i trudną w uprawie, jest jednak stosunkowo łatwa.
Światło dobrze rośnie w pełnym słońcu lub w lekkim popołudniowym cieniu.
Podlewanie: w okresie wegetacyjnym rośliny powinny być podlewane raczej umiarkowanie. Zimą powinny być przechowywane w stanie suchym.
Tolerancja na mróz: w zależności od odmiany, wytrzyma nawet do -12°C (strefa temperaturowa: 8-11 USDA), jednakże w przypadku roślin hodowlanych bezpieczniej jest utrzymać nie niższą niż 5°C.
Podłoże: zwykle zaleca się ich uprawę w dobrze przepuszczalnej mieszance do kaktusów, z dodatkową porcją żwirku dla lepszego drenażu.
