Wygląd
Cereus validus ma krzaczasty wygląd, jest tylko lekko rozgałęziony. Osiąga wysokość około 2 m (czasem do 6 m).
Pędy są początkowo niebiesko-zielone, a później jasnozielone. Mają średnicę od 5 do 8 cm.
Żebra: 4-8 tępych, ściśniętych żeber.
Ciernie: w większości pojedynczy środkowy cierń (czasami dwa lub trzy), jest mocny i długi, żółtobrązowy. Pięć mocnych, żółtawych do szarych cierni bocznych o długość do 2 cm.
Areole: szare i raczej małe.
Kwiaty są duże, nocne, lejkowate, białe lub czerwonawe. Kwitnie od wiosny do lata.
Owoce są czerwone owoce, a miąższ w środku też jest czerwony.
Występowanie
Cereus validus w stanie naturalnym występuje w boliwijskich departamentach Chuquisaca, Santa Cruz i Tarija oraz w Argentynie z prowincji Formosa i Chaco na południe od prowincji Córdoba, na wysokości od 500 do 2000 m n.p.m.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Cereus validus jest łatwy w uprawie, ale nie toleruje zimna.
Światło: jak najbardziej w pełnym słońcu.
Podlewanie: należy regularnie podlewać latem, ale przed ponownym podlaniem ziemia musi przeschnąć. W miesiącach zimowych powinny być suche.
Tolerancja na mróz: upewnij się, że nie są narażone na działanie temperatur ujemnych (odporne na temperaturę do -2°C), w przeciwnym razie mogą paść.
Podłoże: potrzebuje dobrze przepuszczalnej mieszanki do kaktusów. Ponieważ szybko się rozwijają, potrzebują dużo miejsca na swoje korzenie. Przesadzanie powinno odbywać się co drugi rok lub gdy roślina wyrośnie z doniczki.
W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.