Wygląd
Cereus hildmannianus to kaktus drzewiasty, może osiągnąć wysokość od 5 do 10 m i średnicę około 15 cm.
Pędy są zielone do niebieskawo-zielonych, pędy boczne mają średnicę po 7-12 cm. gałęziach, osiągająca wysokość 30 stóp (9 m) lub więcej. Starsze rośliny mają zwykle krótki, zdrewniały pień poniżej najniższych gałęzi, ale czasami go brakuje.
Żebra: jest zwykle 5 lub 6 żeber, z niewielkimi przewężeniami, które oznaczają koniec jednego roku wzrostu i początek następnego. Są ostro zakończone o wysokości do 3,5 cm.
Ciernie: są zmienne, przy czym większość roślin w uprawie ma bardzo krótkie kolce, podczas gdy niektóre formy mają je dłuższe.
Areole: są małe.
Kwiaty mają 10-14 cm średnicy, dolną część stanowią gładką zieloną rurkę, pozbawioną kolców lub włosków, a górną część lejkowatą, złożoną z wielu działek. Działki najbardziej zewnętrzne są zielone i podobne do działek, ustępując miejsca czerwono zabarwionym powyżej, a następnie białe wewnętrzne, tworzące wnętrze kwiatu. Po zapyleniu dolna część kwiatu pęcznieje i staje się gładkim owalnym owocem, natomiast górna więdnie i brązowieje. Gatunek ten kwitnie nocą w drugiej połowie lata i do wczesnej jesieni (przeważnie od lipca do początku października).
Owoce powiększają się w miarę rozwoju, zmieniając kolor z zielonego na purpurowy na różowawo-czerwony. W dojrzałości pękają, odsłaniając biały miąższ, w którym są osadzone małe czarne nasiona. Owoce są słodkie i smaczne, jedzą je zarówno ptaki, jak i ludzie. Z powodu gładkich okrągłych czerwonawych owoców, dla tego gatunku czasami używa się nazwy zwyczajowej „kaktus jabłkowy”.
Występowanie
Rodzimy zasięg występowania Cereusa hildmannianus jest niepewny, ale prawdopodobnie obejmuje Brazylię , Paragwaj , Urugwaj i Argentynę. Rośnie w piaszczystych, skalistych glebach, wychodniach i na klifach.
Uprawa
Roślina doniczkowa
Cereus hildmannianus jest łatwy w uprawie.
Światło: młode rośliny potrzebują cienia, podczas gdy dorosłe potrzebują pełnego słońca.
Podlewanie: należy regularnie podlewać latem, ale przed ponownym podlaniem ziemia musi przeschnąć. W miesiącach zimowych powinny być suche.
Tolerancja na mróz: jest odporny na temperaturę do -4°C. Zimą jednak najlepiej nie przekraczać 10°C.
Podłoże: potrzebuje dobrze przepuszczalnej mieszanki do kaktusów. Ponieważ szybko się rozwijają, potrzebują dużo miejsca na swoje korzenie. Przesadzanie powinno odbywać się co drugi rok lub gdy roślina wyrośnie z doniczki.
Rozmnażanie: po odcięciu sadzonki należy najpierw pozostawić na tydzień lub dłużej do zrogowacenia, a następnie włożyć do doniczki lub w ziemię i pozwolić na ukorzenienie. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z wielkości rośliny, aby nie została umieszczona w doniczce z niewystarczającą ilością miejsca.
W Polsce, ze względu na klimat, duże okazy kaktusów można podziwiać w szklarni i/lub w ogrodzie botanicznym.