Acanthocalicium violaceum

Wygląd

Acanthocalycium violaceum zwykle rośnie pojedynczo z pędami kulistymi do lekko wydłużonych i osiąga wysokość do 60 centymetrów przy średnicy od 10 do 15 centymetrów.
Żeber jest 16 do 20, o wysokości do 1 cm, lekko bruzdowate.
Cierni jest 10 do 20 prostych, igiełkowatych, są żółtawe do brązowych i ma ciemniejszą końcówkę, z czasem szarzeją.

Kwiaty są lejkowate w kolorze liliowym, o średnicy od 4 cm do 7,5 cm i pojawiają się późną wiosną i latem

Występowanie
Acanthocalycium violaceum występuje w Kordobie (Andy Patagońskie), w środkowo-zachodniej Argentynie, rośnie na poziomie 500-1400 m n.p.m.

Uprawa

Roślina doniczkowa
Acanthocalycium violaceum jest gatunkiem nie stwarzającym trudności w uprawie. 
Światło: toleruje intensywne światło słoneczne i wymaga bardzo jasnej ekspozycji. Pełne słońce jest niezbędne, aby roślina była zwarta i miała mocne kolce.
Podlewanie: latem należy podlewać regularnie, ale nie nadmiernie. Przed ponownym podlaniem należy poczekać, żeby ziemia przeschła. Jeśli straci korzenie, przed ponownym zasadzeniem pozwól łodydze wyschnąć na kilka dni. Zimą raczej nie wysycha. Latem karmić nawozem o wysokiej zawartości potasu.
Odporność na mróz: mimo, że jest odporny na zimno – wytrzymuje krótkotrwale nawet do -12° C, należy chronić go przed mrozem, aby zapobiec powstawaniu blizn. 
Podłoże: wymaga dobrego drenażu i bardzo porowatego podłoża.